Κυριακή 27 Οκτωβρίου 2013

Στον απόηχο του ταξιδιού !




  Σε αυτό το ταξίδι η φωτ. μηχανή δεν δούλεψε τόσο όσο άλλοτε.
Οπωσδήποτε όμως έκανα ένα μικρό αρχείο, 
επιλογές του οποίου μπορούν να δουν όσοι το ζήτησαν 
και όσοι ενδιαφέρονται.

Από το.....πήγαινε.
Η εικόνα χαρισμένη στην ρομαντική, τρυφερή και ευαίσθητη
 Άστρια


 Φωτογραφίες να περνάει η ώρα.

 Στο Λονδίνο άλλαξα πλευρό:) και αεροπλάνο

Μετά από 10 και πλέον ώρες ταξιδιού πλησιάζουμε στον προορισμό μας.

Γνώριμη εικόνα, όταν τη βλέπω ξέρω ότι φτάσαμε
Έτσι κι αλλιώς το γνωρίζω αλλά αυτό είναι επιβεβαίωση.




Πηγαίνοντας στο Martha's Vineyard
 Μικρό νησί θέρετρο, νότια της Μασαχουσέτης
 Πηγαίνοντας στο νησί βλέπουμε τα χρώματα της εποχής

 που είναι εντυπωσιακά!!

 Πόλη CHILMARK, GENERAL STORE
Από την περιήγηση  στο νησί.

Πόλη AQUINNAH
Εκείνη την ημέρα δεν θυμάμαι πόσοι πολλοί αθλητές συμμετείχαν σε αγώνα δρόμου, πληρώνοντας ένα ποσό για την συγκέντρωση χρημάτων,
ώστε να γίνει η μετακόμιση του φάρου λόγω διάβρωσης του εδάφους.


 
Πόλη OAK BLUFFS
Τα σπιτάκια είναι κουκλίστικα


Κάποια κατοικούνται μόνιμα 


Και πολλά διατίθενται προς ενοικίαση.

 Τον χειμώνα οι κάτοικοι είναι γύρω στις 20.000
Το καλοκαίρι με τους τουρίστες ανέρχονται στις 120.000.

 Παρ΄όλη την συννεφιά και τις στάλες βροχής

  Τα ζαχαρωτά σπιτάκια δεν έλιωσαν :)


 Περπατώντας στη βροχή.....ένας γλύκας μπόμπιρας!!!

 Tisbury

 Vineyard Haven

Με συννεφιά αποχαιρετάμε το νησί και το καλοκαίρι.








Από την επίσκεψη στον ΟΗΕ
 

Παντού συναντάς μία Ελληνική σημαία.

 Γλυπτό στον προαύλιο χώρο

 Αντικείμενα διαφόρων χωρών

 Χαρισμένα στα Ηνωμένα Έθνη.

 Αίθουσες για συνεδριάσεις οικονομικών

 
 ασφάλειας

και άλλων θεμάτων

 
 Αυτή η βαλίτσα λειτουργεί σαν σχολείο για 40 παιδιά
 και αποστέλεται όπου γίνονται καταστροφές.







Ανθρώπινα δικαιώματα... Χμ!
Δεν έχει σημασία αν δεν τηρούνται, αρκεί που είναι διατυπωμένα.









Συνεχίζουμε στο επόμενο


Τρίτη 1 Οκτωβρίου 2013

Στάση Λονδίνο! Στάση Μιλάνο!




Όλες τις προηγούμενες φορές 
η πτήση για την άλλη άκρη του Ατλαντικού ήταν απ΄ευθείας
 και διαρκούσε περίπου 10 ώρες,
συν κάτι στο πήγαινε πλην κάτι στο έλα.
Λόγω χαράς και διαφοράς (ώρας) το πήγαινε είναι πάντα πιο εύκολο,
ενώ το έλα σαφώς δυσκολότερο, γιατί οι ώρες άφιξης είναι συνήθως
άγρια χαράματα για τους ταξιδιώτες.
Αυτή την φορά οι στάσεις και στις δύο διαδρομές  -πήγαιν΄έλα-
το κάνουν διαφορετικό, πιο κουραστικό και λίγο πιο μακρύ.


Καταγραφή του τελευταίου ταξιδιού από τις οθόνες,
 ακριβώς πριν δύο χρόνια 2-10-2011
































  Ωσπου φτάνουμε στην αναμενόμενη στιγμή...


 της άφιξης!!!




Όλοι ρωτούν: Δεν βαριέσαι τόσες ώρες;
Τι κάνεις για να περάσει η ώρα;
Δεν πιάνεσαι που κάθεσαι συνέχεια;
και άλλα τέτοια.
Ποτέ δεν βαριέμαι, παρά μόνο την τελευταία ώρα,
και αυτό περισσότερο από ανυπομονησία.
Έχω δέκα ώρες μπροστά μου,
 να χαλαρώσω χωρίς να με ενοχλήσει κανείς,
να συλλογιστώ, να γράψω, να διαβάσω, να συνομιλήσω,
να παίξω, να περπατήσω ξανά και ξανά -από λίγο- 
να κοιμηθώ -ποτέ δεν έκλεισα μάτι-  να φωτογραφίσω,
να θαυμάσω την ζωγραφιά της γης από ψηλά,
να πετάξω κυριολεκτικά στα σύννεφα.


Θα τα πούμε από την άλλη άκρη του Ατλαντικού 
αλλά μη ξεχάσω να ευχηθώ 
με ένα τελευταίο καλοκαιρινό άνθος


Καλό μήνα :)



Καλή αντάμωση
 ηλεκτρονική και δια ζώσης :)







Φωτογραφίες και βίντεο 
από προηγούμενα ταξίδια.