Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2012

Ξέρω τί είναι.







Είναι το φεγγάρι που αχνοπατώντας στο στερέωμα

μπαίνει σαν κλέφτης από το παράθυρο

και φωτίζει το δωμάτιο σαν να είναι μέρα.

Το φεγγάρι που κάθε ώρα αλλάζει χρώμα,

από άσπρο ασημί σε γλυκοκίτρινο

και άλλοτε πορφυρό πορτοκαλί.

Αλλάζει σχήμα κάθε στιγμή γεμίζοντας το σώμα του

για να φωτίσει όλο και πιο πολύ.

Μέχρι να διανύσει την απόσταση του ανοίγματος

με παρατηρεί επίμονα ως που να με ξυπνήσει

και να αιχμαλωτίσει το βλέμμα μου.


 

Το βρήκα! 

Αυτό είναι που μου κλέβει τον ύπνο αξημέρωτα..........

........ή μήπως δεν είναι αυτό?













Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2012

Εχθές το βράδυ ήρθε το φθινόπωρο...




























........και ο παππούς λέει.......

"Τώρα τι περιμένεις.... Άνοιξη;"













Σάββατο 1 Σεπτεμβρίου 2012

Λίγο ακόμα καλοκαίρι







Το μικρό καλοκαιράκι είναι εδώ


 Γλυκιά


 Ήπια


 Αρωματική μετάβαση


 Στο χειμώνα


Αργός αποχαιρετισμός


Από λίγους τυχερούς


Καλό μήνα Σεπτέμβρη




Τα γνωμικά του παππού
"Ένας πετεινός κοτσοβρακάτος
πάει στην πόλη και πάλι νάτος"


Υ.Γ. Μόλις τις τελευταίες ημέρες ο παππούς, (πατέρας μου) μας έδειξε ότι γέρασε. Πηγαίνουμε  στο σπίτι του εκατό φορές τη μέρα και κάθε φορά που μας βλέπει, λέει γελώντας το παραπάνω γνωμικό. 
Εύχομαι να είναι γερός και να μας πει πολλά γνωμικά ακόμα.