Τρίτη 25 Φεβρουαρίου 2014

Αρέθουσα! Από την εγκατάλειψη στην αναστύλωση!!!





Ένα ηλιόλουστο μεσημέρι του φθινοπώρου που πέρασε, 
είδα την έναρξη της αναστύλωσης του κτιρίου 
"Αρέθουσα"


Με ενθουσιασμό μικρού παιδιού πήρα τις πρώτες φωτογραφίες των εργασιών


 
και τις τελευταίες από την αρχική μορφή του κτιρίου, 
όπως το θυμάμαι όλη μου την ζωή.


 
Λίγες ημέρες μετά θέλησα να αποτυπώσω 
τα πρώτα-πρώτα στάδια της επισκευής



 και πάλι ένα ηλιόλουστο μεσημέρι πήγα από κοντά να δω
την υλοποίηση ενός έργου που ονειρευόμουν από παιδί.


Βλέπουμε την νότια πλευρά του κτιρίου
και στο βάθος δεξιά την καμινάδα ενός άλλου βιομηχανικού κτίσματος
το ρετσινάδικο του Κόντη,  που ελπίζω να σωθεί και αυτό.


Έχω ξαναγράψει και φωτογραφίσει την "Αρέθουσα"


εκφράζοντας την αγωνία μου να σωθεί 
από την ερήμωση και την καταστροφή η καμινάδα,
 αλλά και όλο το κτιριακό συγκρότημα όχι μόνο για ιστορικούς, 
αλλά και βαθιά συναισθηματικούς λόγους.


 Οι οικογένειες των προσφύγων το 1922 εγκαταστάθηκαν σε αυτό το κτίριο 
μέχρι να χτιστούν οι οικισμοί που θα τους υποδέχονταν.
Η προσφυγική μου καταγωγή και τα ακούσματα από την μητέρα
είναι αυτά που δημιουργούν τον συναισθηματικό δεσμό.


 
 Τώρα με ικανοποίηση βλέπω ότι θα σωθεί
και από βιομηχανική εγκαταλελειμένη κληρονομιά 
θα μετατραπεί σε ζώσα πολιτιστική
καθώς η "Αρέθουσα" θα γίνει "Διαχρονικό Μουσείο"


και έτσι τα ερείπια όχι μόνο θα σωθούν αλλά θα ζωντανέψουν.


 Λίγο πριν κάνουν κατάληψη τα μηχανήματα


και πριν αλλάξει εντελώς μορφή το αρχικό κτίριο,
αφού εδώ ακριβώς θα γίνει προσθήκη.


Φωτογραφία κόντρα στον ήλιο 
 και επισκευή κόντρα στην καταστροφή του χρόνου,
για την διατήρηση μιας ιστορικής κληρονομιάς!



Η Αρέθουσα ξαναγεννιέται !!!





Εικόνες από το αρχείο μου,  Ιανουάριος 2009.



 
 








Η Βιομηχανία στη Χαλκίδα στις αρχές του Αιώνα
Η Χαλκίδα του εικοστού αιώνα συνδύασε με τρόπο εντυπωσιακό τη 
βιομηχανική, την εμπορική αλλά κυρίως την τουριστική και πολιτιστική 
ανάπτυξη. Καθαρά βιομηχανική περιοχή, στις αρχές του αιώνα, 
ήταν εκείνη του Αγίου Στεφάνου.
Στα 1912 χτίστηκε το πυρηνελουργείο Κιαπέκου-Καράκωστα. 
Σε σύντομο χρονικό διάστημα κατάφερε να σταθεροποιήσει τις 
δραστηριότητές του και να προχωρήσει σε εξαγωγές στην Αίγυπτο, 
Αμερική και αλλού. Από τους 50 ανθρώπους που δούλευαν στο 
Εργοστάσιο οι περισσότεροι ήταν πρόσφυγες. 
(Γειτονιές της Χαλκίδας. Χαλκίδα 1989, 117) 
Ήταν η εποχή που ο Μικρασιατικός Ελληνισμός, κυνηγημένος 
απ΄την κοιλάδα του, πλημύρισε και την Χαλκίδα.
.....Στην ίδια περιοχή υπήρχαν επίσης το πυρηνελουργείο του 
Γεωργιάδη, το βυρσοδεψείο, το ρετσινάδικο του Κόντη, 
το οινοπνευματοποιείο "Αρέθουσα".
Χτίστηκε στα 1882 και ανήκε στους Καρυστινούς στην καταγωγή 
 αδελφούς Ζάχου, που διατηρούσαν αλευρόμυλο κοντά 
στη Σχολή Πεζικού) 
Η "Αρέθουσα" δε λειτούργησε πολλά χρόνια.
Ήταν η περίοδος που οι αμπελώνες της περιοχής είχαν 
προσβληθεί από αρρώστιες.Έτσι αφού δεν υπήρχε η πρώτη ύλη, 
το εργοστάσιο έκλεισε. Το 1924 στέγασε ένα τμήμα απ΄ τους 
ταλαιπωρημένους πρόσφυγες. Στη διάρκεια της κατοχής οι Ιταλοί 
μετέτρεψαν το εργοστάσιο σε στάβλο. Κατόπιν αγοράστηκε απ΄την 
"Οινοπνευατοποιεία Πειραιώς"και λειτούργησε. Έκλεισε οριστικά το1980.
Όλο το κτίριο είναι κατασκευασμένο από τούβλο πορσελάνης 
με παρεμβολές σιδερένιων στηριγμάτων σε σχήμα - S - για να αυξηθεί 
το όριο αντοχής του κτιρίου. Στην κεντρική τριώροφη σάλα ξεχωρίζουν 
ακόμα τα κεφαλαία γράμματα της επιγραφής
ΠΟΤΟΠΟΙΕΙΟ - ΑΡΕΘΟΥΣΑ - ΠΑΓΟΠΟΙΕΙΟ


Σημείωση 1
Οι πληροφορίες είναι από εδώ,
όπου μπορείτε να δείτε και περισσότερες.


Σημείωση 2
Μην παραλείψετε να δείτε τον σύνδεσμο "Αρέθουσα"
όπου φαίνεται μέρος του εσωτερικού χώρου.


Σημείωση 3
Εδώ θα δείτε προοπτική του έργου 
και σχετικές πληροφορίες.












Σάββατο 22 Φεβρουαρίου 2014

Χαλβάς για το σιτάρι των Ψυχών!





Ψυχοσάββατο σήμερα και σίγουρα πολλές νοικοκυρές 
 έχουν ετοιμάσει κόλλυβα για τις ψυχές,
όπως επιβάλλει η θρησκευτική πίστη και παράδοση.
Εδώ θα σας δείξω την δική μου εκδοχή
όπως την έμαθα από την μάμα.

Βάζουμε το σιτάρι στο νερό να φουσκώσει και στην συνέχεια το βράζουμε 
με λίγο αλάτι και απαραίτητα ένα - δύο δαφνόφυλλα, μέχρι να μαλακώσει.


Στραγγίσουμε το σιτάρι, το αφήσουμε να στεγνώσει
και τότε μπορούμε να φτιάξουμε υγιεινό, θρεπτικό κολλυβόσμο.
Στο ζωμό που βράζει ρίχνουμε λίγο ζάχαρη, μερικά βρασμένα σιτάρια
και κορν φλάουρ ή νισιστέ διαλυμένο σε νερό.
Ανακατεύουμε δύο λεπτά και είναι έτοιμο να το σερβίρουμε.


Γαρνίρουμε συνήθως με ό,τι υλικό βάζουμε στα κόλλυβα
ή σκέτη κανέλα ή ό,τι επιθυμούμε.


Για τα κόλλυβα ετοιμάζουμε πρώτα τον χαλβά.
Σε ένα ταψάκι καβουρντίζουμε αλεύρι προσεκτικά να μην καεί
και όπως το βγάζουμε πολύ ζεστό από το φούρνο 
το βάζουμε στο σιτένιο σουρωτήρι

και ρίχνουμε μέλι.


Το ζεστό αλεύρι ρευστοποιεί το μέλι και ανακατεύοντας,
τα δύο μαζί πέφτουν στο σκεύος από κάτω.


Συνεχίζουμε γρήγορα πριν κρυώσει το αλεύρι 
για να πάρουμε όσο το δυνατόν περισσότερο χαλβά.
Το κρύο και κολώδες μίγμα που μένει στο σουρωτήρι 
μπορούμε  να το περάσουμε στο μίξερ (μούλτι) 
και να το χρησιμοποιήσουμε όλο μαζί.


 Έχουμε ετοιμάσει τα υλικά που χρειαζόμαστε,
το σιτάρι, τα αμύγδαλα, καρύδια, ρόδια, σταφίδες, 
κανέλα, γαρύφαλο, μαϊδανό, σουσάμι καβουρντισμένο, 
κόλιανδρο σπασμένο και τον χαλβά.




 
Σε ένα σκεύος ανακατεύουμε όλα τα υλικά εκτός χαλβά και ζάχαρης


και γεμίζουμε το πιάτο. 
Ρίχνουμε τον χαλβά να καλύψει όλο το σιτάρι, πατάμε καλά με τα χέρια,


 
 καλύπτουμε με ζάχαρη και στολίζουμε.


Αν θέλουμε μπορούμε να στολίσουμε επάνω στον χαλβά, 
ειδικά στα κόλλυβα του Ψυχοσάββατου που δεν θέλουν ζάχαρη.


Μία λύση για τις νεότερες νοικοκυρές είναι το τριμμένο μπισκότο.
Σαν αλεύρι και αυτό, ακριβώς όπως χρειάζεται 
για να πάρει την υγρασία του σιταριού και μάλιστα γλυκό.



Από πολύ καιρό ήθελα να αναρτήσω αυτή την ιεροτελεστεία 
που κάνουμε για τις ψυχές των αγαπημένων μας.
Εχθές συγκινήθηκα βλέποντας τις γυναίκες να προσέρχονται στην εκκλησία 
με τα κόλλυβα και τα πρόσφορα στα χέρια. 
Και μετά με ευλάβια περιμένουν να ακούσουν τον ιερέα 
να προσφωνεί τα ονόματα των κεκοιμημένων και να ευχηθούν

Καλή Ανάπαυση να έχουν.






Η διαδικασία της ετοιμασίας των κόλλυβων με ανακουφίζει 
και θέλησα να την μοιραστώ μαζί σας όπως τόσα άλλα.










Τετάρτη 12 Φεβρουαρίου 2014

Μπράβο σε χρώμα λιλά





Ένα Μπράβο σε χρώμα λιλά 
για το ευγενικό ΔΕΛΦΙΝΑΚΙ 





Και μία λιλά θάλασσα για να ταξιδεύει!!!










Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου 2014

Με καθυστέρηση...















Μία αγαπημένη παρατήρησε και μου ανέφερε σήμερα,
ότι δεν έκανα ανάρτηση για τον καινούριο μήνα όπως συνήθιζα.
Λίγο αμέλησα....λίγο ξεχάστηκα.... αλλά έστω και καθυστερημένα
θα πω Καλό μήνα κουτσο-Φλέβαρο
γιατί πρέπει να ευχόμαστε το ΚΑΛΟ.




Οι προηγούμενες ζέστες ευνόησαν τους νάρκισσους
και άνθισαν πρώιμα. Η τελευταία φωτο είναι πριν δύο ημέρες,
οι προηγούμενες πριν δύο ώρες για το χατήρι της αγαπημένης :)