Στάση και παράκαμψη.

 

Πηγαίνοντας στην Θάσο πρωί-πρωί,

πέρασα τις λίμνες του Αγίου Βασιλείου.

Μικρή και Μεγάλη Βόλβη.

Έκανα μία στάση στην πόλη της Καβάλας,

για να συναντήσω ανθρώπους

που ξέρω ότι με αγαπούν.

Γι αυτό χάρηκα διπλά όταν μου είπαν,

"έφερες νότα δροσιάς στην Βερίνα"

Η παλιά πόλη με τα στενά σοκάκια

που περπάτησα λίγο, πριν χρόνια.

Οι βουνίσιοι θα διαμαρτυρηθούν, αλλά τι τα θες.

Όπου υπάρχει θάλασσα μυρίζει αλλιώς.

Το υδραγωγείο της πόλης χτισμένο το 1550 αν θυμάμαι σωστά,

από τον Σουλτάνο Σουλεϊμάν τον Μεγαλοπρεπή.

 

Έτσι μου είπαν οι δυο κύριοι 

που έπιναν το καφεδάκι τους εδώ μπροστά,

στο διάλειμμα της δουλειάς τους

και  τόσο πρόθυμα μου πρόσφεραν και μένα.

 

Ήθελα να τους φωτογραφίσω 

με φόντο αυτό που βλέπουν κάθε μέρα δουλεύοντας,

αλλά ντράπηκα. Μετάνιωσα όμως.

Ό μερακλής άνθρωπος φαίνεται και ξεχωρίζει.

Φεύγοντας λοιπόν προς Κεραμωτή για να περάσω στην Θάσο,

με το ζόρι κρατήθηκα να μη στρίψω στην Θαλασσιά.

Αλλά μετά... δεν κρατήθηκα.

Δεν έστριψα όπως έπρεπε,
τράβηξα ίσια και βρέθηκα στην Ξάνθη.

ΑΓΡΙΑΔΑ

η ανάρτηση αφιερωμένη σε σένα.

Συνύπαρξη αρμονική.

Σαχινί.

Σωστά το λέω;

Περπάτημα στα στενά σοκάκια της παλιάς πόλης.

Κρίμα που δεν έμεινα περισσότερο.

Εδώ το πιό ωραίο ακατοίκητο που έχω δει.

Με χρώμα από λουλάκι, να παραπέμπει σε άλλες εποχές.
Έχουν μια γοητεία οι παλιές πόλεις και ένα πολιτισμό που με συγκινεί.
Έχουν όλα εκείνα τα στοιχεία που σε ταξιδεύουν χρόνια πριν.

Κτίσματα ιδιαίτερα

Εγκαταλελειμμένα

και άλλα προς ανακαίνιση.

Κτίσματα περίτεχνα.

Γραμματεία εξωτερικών υποθέσεων Θράκης.

-Διορθώστε με αν κάνω λάθος-

Καλή αρχή στους νέους, καλή συνέχεια στους παλιούς.

Στην επιστροφή προς Θάσο επιτέλους,

με λίγο παραπανίσιο οδηγικό θράσος, 

σταμάτησα στην γέφυρα και φωτογράφισα τον Νέστο ποταμό.

Άντε την επόμενη φορά και στην Κομοτηνή.

Ακόμα 70 χιλιόμετρα, τι είναι μπρος στα 1500.