Το ταξίδι καλά κρατούσε.

Ένα βράδυ απρόβλεπτα όμορφο.

Ξεκίνησε με παγωτό -όχι εδώ- στο περίφημο "ΠΑΡΦΕ" 

και τελείωσε με ένα ποτήρι κρασί δίπλα στα κάστρα.

Κουβέντα, περπάτημα και γνωριμίες.

Αλλά τα πιό ωραία συμβαίνουν εδώ.

Ένα νεαρό ζευγάρι χορεύει μπροστά στον Λευκό Πύργο.

Ένα ερωτικό ταγκό στους ήχους μελωδικής μουσικής.

Μη γελάσετε αλλά τους ζήλεψα.

Πολύ θα ήθελα να γνωρίζω αυτό το χορό.

Το άλλο βράδυ στην άλλη μεριά της πόλης, στο λιμάνι.

Τα λόγια δεν μπορούν να περιγράψουν 

τα χρώματα και την ατμόσφαιρα.

Μα τι κάνει αυτή την πόλη να φαίνεται χρυσή;

Ένας ήλιος λαμπρός και στην δύση του

και ένα ουράνιο τόξο που αγκαλιάζει την πόλη απ΄άκρη σ΄ακρη,

κάνουν την στιγμή μαγική.

Και ετούτα έτοιμα για πολιτιστική μάχη.

Το ένα περαντζάδα στον Θερμαϊκό με χαζοτράγουδα

-κρίμα στο σκαρί-.

και το άλλο με έκθεση γλυπτών, 

που στηρίζονται σε νόμους της φυσικής και περιοδεύει στην Ευρώπη.

Τα τόξα στηρίζονται σε αλυσίδα και ανεβαίνουν ατελείωτα.

Η βεντάλια και

ο δερβίσης. 

Φτιαγμένα από ένα κομμάτι ξύλου.

Όταν ο δερβίσης σταθεί όρθιος παίρνει ζωή και κινείται. 

Περπατάει, μάλλον χορεύει πιο σωστά.

Με τις κατάλληλες συνθήκες

όλα φαίνονται όμορφα.

Κι αυτό -το σκοτάδι- θα περάσει.

Οι επιλογές στις ρυθμίσεις ατυχείς. Το παραδέχομαι.

Αλλά τα θέματα είμαι σίγουρη ότι αρέσουν και σε σας.
Μην ξεχνάτε το κλικ, δείχνει καλύτερα και τις ατέλειες.
Μερικές το αξίζουν.