Τον Οκτώβριο του 1922 στην περιοχή της Χαλκίδας,
εγκατέστησαν στο κτίριο αυτό Μικρασιάτες πρόσφυγες.
Εδώ έμεινε για μεγάλο χρονικό διάστημα,
ό,τι είχε απομείνει από τις ξεριζωμένες οικογένειες.
Η μία δίπλα στην άλλη διαχωρισμένες με μία κουρελού,
όπως έλεγαν οι παλιοί,
μέχρι να μοιραστούν οι κλήροι στα προσφυγικά χωριά ή συνοικίες.
όπως έλεγαν οι παλιοί,
μέχρι να μοιραστούν οι κλήροι στα προσφυγικά χωριά ή συνοικίες.
ΟΙΝΟΠΝΕΥΜΑΤΟΠΟΙΕΙΟΝ
Η
ΑΡΕΘΟΥΣΑ
ΑΔΕΛΦΩΝ ΖΑΧΟΥ
ΚΑΙ
...............
Δ. ΔΑΘΟΥΡΖΙΛΑ
Αυτά γράφει στην δυσδιάκριτη μαρμάρινη επιγραφή
πάνω από την κεντρική είσοδο.
πάνω από την κεντρική είσοδο.
"ΠΟΤΟΠΟΙΕΙΟΝ" - "ΠΑΓΟΠΟΙΕΙΟΝ"
Τώρα η Αρέθουσα στέκει σαν φάντασμα.
Ένα αρχιτεκτονικό και ιστορικό μνημείο
το οποίο θα μπορούσε να είναι εκθεσιακός πολυχώρος εκδηλώσεων.
Εδώ ήταν ο γενέθλιος τόπος της μητέρας.
Το έβλεπα πάντα με δέος και από μικρό παιδί ήθελα να το επισκεφθώ,
έχοντας στο μυαλό ιστορίες της προσφυγιάς.
Φοβήθηκα να μπω μέσα αλλά ήθελα πολύ.
Μπήκα διστακτικά και είδα με συγκίνηση ένα ερείπιο.
ΜΥΛΟΣ ΣΤΑΦΙΔΟΣ γράφει ψηλά στον τοίχο.
Απομεινάρι της αρχικής χρήσης του κτιρίου.
Τα παιχνιδίσματα του ήλιου, το φτερούγισμα των πουλιών
τα τριξίματα της σαρακοφαγωμένης σκεπής και η ερημιά,
δίνουν ακούσματα από το παρελθόν.
Ζωντανεύουν στη μνήμη τις διηγήσεις για την γενοκτονία.
Τον διωγμό από την πατρίδα και τα σπίτια τους...
Η ατμόσφαιρα είναι μυστηριακή.
Με λυπεί αφάνταστα να το βλέπω κάθε μέρα να καταρρέει.
Το υπαίθριο θέατρο "Ορέστης Μακρής" που βρίσκεται πίσω του,
θα είναι αυτόπτης μάρτυρας της κατάρρευσης.
Τότε αλήθεια....
....θα πονέσει η ψυχή μου.
Αν αφήνουμε την ιστορία μας να καταρρέει,
πού πάμε;
Η φωτό - κολάζ από τον φίλο ΔΥΣΠΙΣΤΟ.
Ευχαριστώ.
Μην ξεχνάτε το κλικ στις εικόνες
εδώ είναι απαραίτητο.
35 σχόλια:
Με συγκίνηση αντικρύζω πάντα αυτό το κτίριο. Είναι χαρακτηριστικό της περιοχής, το θυμάμαι να στέκει αγέρωχο από μικρό παιδί. Για πόσο ακόμα δεν ξέρω.
Φοβάμαι ότι κάποια μέρα θα δούμε στη θέση του ένα νέο μεγαθήριο, ίσως γι αυτό και η εγκατάλειψή του.
Βλέπεται η αναπαλαίωση κοστίζει...
Τι κρίμα!!!
Έτσι είναι φίλτατη συμπατριώτισσα.Ότι αγαπάω εγώ πεθαίνει τραγούδαγε ο Στέλιος.Σκοτώνουμε το πολιτισμό μας και την ιστορία μας την ίδια.
Κοστίζει η αναπαλαίωση όντως.Κάποτε είχα ελπίδες,φρούδες,ότι το σπίτι του παππού μου του Αριστείδη θα έβγαινε διατηρητέο.
Αλλά...το κόστος που λέγαμε.
Δεν υπάρχει ούτε μία φωτό του (γμτ!).Εκτός από τον Αγιασμό θεμελιώσης του 1938!!!
Χαιρετισμούς στη Νήσο μας!!!
Με ανακούφιση διάβασα τον φόβο σου να μπεις μέσα. Το νιώθω κι εγώ πάντα σε οποιοδήποτε μνημείο μα δεν τολμώ να το εκφράσω μήπως με πούνε τρελή!!!
Με λίγο παίδεμα στο φώτοσοπ και με 2 γράμματα να έχουν σβηστεί από την επιγραφή κατάφερα να διακρίνω _. ΔΑΘΟΥΡΖΙΛΑ όπου _ ήταν προφανώς το αρχικό του μικρού ονόματος και το Λ στην κατάληξη δεν το γράφω με απόλυτη σιγουριά.
Σαν κτίσμα είναι πραγματικά μια ομορφιά από αισθητικής άποψης. Η λιθοδομή του είναι κάτι που εμένα μου αρέσει πάρα πολύ.
Δες πώς θα μπορούσε να αξιοποιηθεί
http://www.trivago.gr/%CF%84%CF%81%CE%AF%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%B1-448055/%CE%BC%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%B5%CE%AF%CE%BF-%CE%84%CE%B5%CE%BA%CE%B8%CE%B5%CF%83%CE%B7--gallery/%CE%BC%CF%8D%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CE%BC%CE%B1%CF%84%CF%83%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%85-1192572
ποιος θα το αναλάβει;
Το τι θα έχει δει αυτό το κτίριο,αναρωτιέμαι;
καλημέρα...
Ωραίο κτίριο που κουβαλεί τόσες μνημες.
Κρίμα που τώρα στέκει έτσι.. σαν γάντασμα.
Κωστής
Σου έχω ξαναγράψει τι αισθάνομαι για τα ερείπια...αχ! αν είχα ακόμη την λιθογραφική μου πρέσα, πόσα θέματα θα μου έδιναν οι φωτογραφίες σου...!!!
ΑΦ βουνίσια! :)
Περαστικά είναι όλα, κι εμείς περαστικοί, κι οι εικόνες και οι μνήμες που κουβαλάμε μας το θυμίζουν διαρκώς.
Μόνο η θάλασσα παραμένει εκεί...
Χαιρετώ σε !
Όμορφες!
Ως συνήθως εγκατάλειψη.
Η τοπική αυτοδιοικηση απών οι άνθρωποι αδιάφοροι, πολιτισμός ανύπαρκτος.
Που πάμε δεν ξέρω . Λόγω δουλειάς πολλές φορές θρηνώ κτίρια σαν και αυτό ανεκμετάλευτα απο τις τοπικές αρχές και όχι μόνο.
Ευτυχώς που κάποιοι σαν εμας τα αποθανατίζουν φωτογραφικά για να τα θυμόμαστε.
Τι να πω;;; Πολύ θρηνώ κάθε φορά π αντικρύζω ενα απο αυτά να τα καταπίνει η μπουλντόζα για να υψωθεί απροσωπο μεγαθήριο.
Την καλημέρα μου
όμορφες οι φώτο
Παπαστρατής
Όλα για το χρήμα Ιωάννη.
Κράτησε το ενθύμιο που έχεις από το σπίτι του παππού.
Καλή εβδομάδα.
lena_zip
Τρέλα είναι να μπεις μέσα, όχι να σε πουν τρελή γιατί δεν μπαίνεις.
Είναι επικίνδυνα.
Κάπως έτσι το διάβασα και εγώ, να είσαι καλά για τον κόπο.
Είναι πανέμορφο, θα το είδες στην είσοδο της πόλης.
Φιλιά θαλασσένια.
VAD
Τώρα με χαντάκωσες αγαπητέ.
Ακριβώς αυτό φαντάζομαι αλλά φοβάμαι ότι άλλα θα δω.
Καλή εβδομάδα.
ΦΟΥΛΗ
Κι εγώ όταν μπήκα μέσα και στάθηκα αρκετή ώρα αυτό αφουγκράστηκα.
Μετά την χρήση του σαν εργοστάσιο εποχής, άκουσα τις ιστορίες που ήξερα.
Κάποιες ήταν αστείες και άλλες με πόνο ψυχής ειπωμένες.
Φιλιά θαλασσένια.
Naturedigital
Το βλέπω σχεδόν κάθε μέρα επί πενήντα χρόνια.
Επειδή νιώθω ένα παράξενο δεσμό, το παρατηρώ και έχει αποτυπωθεί στην μνήμη καλά.
Τώρα έχει αποτυπωθεί η ρωγμή της καμινάδας. Είναι λυπηρό.
Να είσαι καλά.
Άιναφετς
Είναι ανεξάντλητες πηγές αυτοί οι χώροι. Από πολλές απόψεις.
Σε καταλαβαίνω, σαν το ζωγράφο που του παίρνουν τα πινέλα.
Φιλιά μαγισσούλα.
jokar
Διακρίνω μία απαξίωση.
Αν είναι έτσι διαφωνούμε.
Περαστικοί είμαστε ναι, αλλά όχι ισοπεδωτικοί.
Ίσως βλέπω τον χώρο αυτό με ιδιαίτερη συναισθηματική ματιά.
Αλλά και από αρχιτεκτονικής πλευράς, το θεωρώ ανώτερο από πολλά νεότερα εκτρώματα.
Η θάλασσα και τα βουνά θα έλεγε η μαγισσούλα, αν και αυτά τα ισοπεδώνουν τα "μπουρλότα".
Καλό ξημέρωμα.
kiki
Έτσι τις βλέπω κιεγώ.
Να είσαι καλά.
Καλή εβδομάδα.
vasiliki
Έτσι είναι, αν και αυτό με επιφύλαξη νομίζω ανήκει στην ΕΤΕ.
Έχω πάρει εδώ και καιρό τις φωτογραφίες αυτές.
Πριν από τότε με έπιανε πανικός όταν σκεφτόμουν μη και δεν προλάβω.
Τουλάχιστον θα υπάρχουν όπως λες σε κάποια αρχεία.
Καλό ξημέρωμα.
κλικ κλικ κλικ,στις φωτογραφίες.....χιχιιχ ξυπνησα με κέφια
καλή βδομάδα σου εύχομαι :)
Και λοιπόν;Ε allora?
Φαίνεται καλή μου, όλο γελάκια είσαι.
Πάντα έτσι.
Φιλιά θαλασσένια.
Θα ήθελα πολύ να μπω μέσα.. για όλα αυτά τα δυνατά συναισθήματα που δημιουργούνται..
Δυστυχώς δεν διαχειριζόμαστε την ιστορία μας όπως θα μπορούσαμε και θα έπρεπε..
καλησπέρα... πολύ όμορφες φωτογραφίες... σε κάνουν να θέλεις πραγματικά να το επισκεφθείς... όχι μόνο για τη μνήμη...
Πολυχώρος διασκέδασης? Ενδιαφέρον, έτσι όπως κλείσαμε σε τσιμέντα τις κατοικίες μας ακόμη και αυτό θα ήταν χρήσιμο...
Προσωπικά μου άρεσαν οι χρήσεις που έχουν κάνει στο Λονδίνο... Τέτοιους χώρους τους κάνουν καλλιτεχνικές σχολές. Εικαστικών, μουσικής ή θεάτρου... Γιατί να κτιστούν από το μηδέν νέα κτήρια?
Πάντως ο χώρος πραγματικά σε υποβάλει...
φιλιά
Συγχαρητήρια Θαλασσένια για την ανάρτησή σου αυτή όπως και για την προηγούμενη που μέρος της άκουσα στην εκπομπή του Επίκουρου, αλλά σήμερα τη διάβασα όλη και είδα τις φωτογραφίες που τη συνοδεύουν.
Όπως πολυ σωστά λες, "Αν αφήνουμε την ιστορία μας να καταρρέει,
πού πάμε;" και από δίπλα όλες οι μνήμες των αγαπημένων μας που έγραψαν κομμάτι της δικής μας προσωπικής ιστορίας αφήνοντας τα αποτυπώματά τους στην ψυχή μας.
Σε φιλώ, καλό βράδυ:)
Roadartist
Γι αυτό ίσως και η εξέλιξή μας είναι τέτοια σαν σύνολο.
Γιατί πιστεύω ότι ακόμα υπάρχουν πάρα πολλές μονάδες με ευαισθησίες.
Αχ και να τις μάζευε κάποιος!!
Θα μεγαλουργούσαν.
Καλό βράδυ.
nikiplos
Σαν κτίριο κι εγώ το βρίσκω πολύ ενδιαφέρον πέρα από τους συναισθηματισμούς.
Όμως δεν είπα "πολυχώρος διασκέδασης"
τουλάχιστον όχι με την έννοια που συνήθως νοείται.
Εκθέσεις και ποιοτικές πολιτιστικές εκδηλώσεις εννοώ.
Αυτό που προτείνεις ακούγεται πιο ενδιαφέρον γιατί δίνει νέα ζωή στον χώρο.
Ας έσωζαν τουλάχιστον την καμινάδα.
Αν μεγεθύνεις θα δείς τι λέω.
Ένας φίλος που μιλούσα το απόγευμα αυτό είπε:
..δυστυχώς περιμένουν να πέσει....
Καλό βράδυ.
Άστρια
Ας κρατήσουμε ότι τέτοιο αποτύπωμα έχει ο καθένας μας στα χέρια του και στην ψυχή του.
Νομίζω γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι.
Σ΄ευχαριστώ.
Φιλιά θαλασσένια.
Καλημέρα Θαλασσένια μου.
Μου φαίνεται η αναπαλαίωση τέτοιων κτισμάτων γίνεται μόνο αν κι εφόσον πρόκειται να βγει κέρδος από κάποιους για κάποιους. Στην Ελλάδα δεν ζούμε;
Τώρα με ιντριγκάρεις να κάνω οδοιπορικό στην Θεσσαλονίκη, σε όλα τα μη διατηρητέα κτίσματα, τα οποία θα άξιζε όμως να διατηρηθούν.
ακούσματα από το παρελθόν και η απογοήτευση του σήμερα..
υπέροχες εικόνες Thalassenia μου!!
μου άφησαν μια μελαγχολία..
για μια ιστορία που πεθαίνει..
Γεια σου Θαλασσένια μου!Κάθε φορά που στεκομαι στο φανάρι,πάντα το χαζεύω και αναρωτιέμαι γιατί δεν το αξιοποιούν.Δεν ήξερα την ιστορία του,από έσενα την μαθαίνω τώρα. Αλλος ένας πιο σημαντικός λόγος για να μην το αφήσουν να καταρεύσει και να πάρει τη θέση του ένα άλλο ακόμα "τέρας" από τσιμέντο στη Χαλκίδα μας,όπως έχει γίνει όλα αυτά τα χρόνια.
Dimos
Δυστυχώς είναι έτσι όπως το λες.
..στην Ελλάδα ζούμε.
Και βεβαίως σε παρακινώ να φωτογραφίσεις κτίσματα της πόλης.
Μου έχουν τάξει βόλτα εκεί ακριβώς γι αυτό το λόγο και θα γίνει με την πρώτη ευκαιρία.
Έχει τόσα πολλά διαφορετικών εποχών και αρχιτεκτονικής.
Πάλι ξημέρωμα με πήρε.
Anael
...και την κρατάμε με νύχια και με δόντια.
Να είσαι καλά.
Με τα φτερά της ψυχής
Ειρήνη μου οι ρομαντισμοί είναι μακριά από την πραγματικότητα.
Φιλιά θαλασσένια.
εχω δει αρκετα παλια βιομηχανικα συγκροτηματα σε ολη την ελλαδα.. το συγκεκριμενο θεωρω οτι ειναι το ομορφοτερο ολων!!! αρχιτεκτονικη 1880 και τελειος συνδιασμος τουβλου πορσελανης και πετρας με ατσαλινους συνδεσμους για ενισχυση της κατασκευης! παρομοιας αρχιτεκτονικης είναι το εργοστασιο της Βότρυς στα Σεπόλια της Αθήνας και το εργοστασιο Φωταεριου στο Γκαζι! το κυριως κτισμα δεν εχει ιδιαιτερες ζημιες περαν των κεραμοσκεπων. αυτο που χρηζει αμεσης ενισχυσης με μπετον αρμε εσωτερικα ειναι η καμιναδα καθως ολη η κατασκευη ειναι κτισμενη μονο με τουβλο πορσελανης το οποιο ειναι μαλακοτερο υλικο και κινδυνευει με καταρευση ακομη και με μικρο σεισμο. Με αυτη τη μεθοδο εγινε η ενισχυση και αποκατασταση της καμιναδας του Καμπα στην Καντζα. Ευχομαι καποια μερα να το δουμε και να το θαυμαζουμε ολοι απο κοντα!
Σ΄ευχαριστώ για τις πληροφορίες και την ευχή,
"να το δούμε και να το θαυμάζουμε αποκταστημένο"
Ιδίως την εκπληκτική καμινάδα με την βάση της.
Τώρα πια προσέχω κάθε μέρα που περνώ αν είναι στην θέση της.
Δημοσίευση σχολίου