Είναι το φεγγάρι που αχνοπατώντας στο στερέωμα
μπαίνει σαν κλέφτης από το παράθυρο
και φωτίζει το δωμάτιο σαν να είναι μέρα.
Το φεγγάρι που κάθε ώρα αλλάζει χρώμα,
από άσπρο ασημί σε γλυκοκίτρινο
και άλλοτε πορφυρό πορτοκαλί.
Αλλάζει σχήμα κάθε στιγμή γεμίζοντας το σώμα του
για να φωτίσει όλο και πιο πολύ.
Μέχρι να διανύσει την απόσταση του ανοίγματος
με παρατηρεί επίμονα ως που να με ξυπνήσει
και να αιχμαλωτίσει το βλέμμα μου.
Το βρήκα!
Αυτό είναι που μου κλέβει τον ύπνο αξημέρωτα..........
........ή μήπως δεν είναι αυτό?
