Πέμπτη 12 Ιουνίου 2014

Οδοιπορικό μνήμης και συγκίνησης στις Πόρτες...



...στην διώρυγα της Κασσάνδρας.


Στο βάθος η γέφυρα που αντικατέστησε το "Σάλι"


και διευκόλυνε το πέρασμα από τον Τορωναίο...


 
... στον Θερμαϊκό


Συνάντηση ογδοντάχρονων γιγάντων


συμμαθητών δημοτικού


μπροστά στην όμορφη σύγχρονη πλατεία


κοντά στα τελευταία εναπομείναντα προσφυγικά του 1922


 
 μάρτυρες της δύσκολης τότε ζωής.



Δίπλα στον μεγαλοπρεπή ναό του Αγίου Γεωργίου
"Χίλια τετραγωνικά " λένε οι ντόπιοι και καμαρώνουν.


Με αυλές ανθοφορούσες


φροντισμένες, πολύχρωμες


και καρποφόρα που δηλώνουν καλοκαίρι.


Στο βάθος το Ποσείδι


Κι ένα απομεινάρι του τείχους της Αρχαίας Ποτίδαιας 
να βουτάει στον Θερμαϊκό!

Πώς να αντισταθείς σε ένα τέτοιο γαλάζιο!!!


 17 Μαϊου πρωί πρωί μέτρησα το δεύτερο.... 
 με θέα τον χιονισμένο ακόμα Όλυμπο.




Για χάρη του θείου και χαλάλι του.











6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ωραίος ο θείος.

Thalassenia είπε...

Ψυχούλα ο θείος!!!

Ευχαριστώ ηλιογράφε μου :)

Άστρια είπε...

Συγκινητικό..

Χαλάλι του!


Όλες οι φωτογραφίες πολύ όμορφες αλλά εκείνη η τέταρτη στο Θερμαϊκό ....!!! Σαν η άγκυρα, η θάλασσα, ο φάρος, η βαρκούλα, ο ουρανός.. να συνθέτουν την καρδιά της ανάρτησης: μνήμες και οδοιπορικό!

φιλάκια:)

Roadartist είπε...

Αχ θαλασσίτσα :)

magda είπε...

Πολύ ωραίες οι φωτογραφίες σου Θαλασσένια μου, χαλάλι στον θείο σου!
Άλλωστε ζει σε ένα θαυμάσιο τόπο!
Να είναι γερός, σαν τα ψηλά βουνά!
Καλό καλοκαίρι και πολλά φιλάκια!

Thalassenia είπε...

Πάντα έλεγα ότι το blog για μένα ήταν το ημερολόγιό μου σε κοινή θέα. Γυρίζοντας πίσω βλέπω εικόνες της ζωής μου, στιγμές... συναισθήματα... γεγονότα όμορφα, δύσκολα, χαρούμενα....
Με συγκίνηση θα βλέπω αυτό το γεγονός αργότερα.
Με πολύ φόρτιση γράφω αυτές τις λέξεις τώρα, ακριβώς ένα μήνα μετά το ταξίδι για χάρη του θείου.


Ευχαριστώ πολύ για την παρουσία σας.