Πολύ όμορφη φωτογραφία έχει τη γοητεία εκείνων των χρόνων αλλά και επειδή πρωταγωνιστεί η Θαλασσένια που όλα τα ομορφαίνει;-)
Αυτές οι αναρτήσεις με τα παιχνίδια ήταν πολύ όμορφες αν το συνεχίζαμε θα μπαίναμε για τα καλά και πάλι στον κόσμο του παιχνιδιού. Η καρδιά δεν μεγάλωσε καθόλου θαλασσένια μου.
Ευχαριστούμε πολύ μαμά και κόρη. 'Εχεις την αγάπη μας και τα φιλιά μας:-)
Eεε σε καλό σας σήμερα , τι μούκανες κι εσύ τώρα ;;; Μα είναι μέρες να μας βυθίζεις σε τρυφεράδες και νοσταλγίες ,αχ κι αυτά τα σπιτάκια με τα κεραμύδια και το χώμα κάτω ,κι η γιαγιά με το μεγάλο χαμόγελο...... Υπατιούλα μου έλα ας καθήσουμε εδώ δα με τα ...μαντηλάκια μας ,κάπου εδώ μέσα θα βρούμε κι ένα υποβρύχιο να γλυκαθούμε δεν μπορεί..... Μάργκω στείλε την νεραϊδούλα στα παιδιά κι έλα αγκαλίτσα να ταξιδέψουμε στα βάθη της καρδιάς. Α ρε Θαλασσένια δεν παίζεσαι !!!
(έκλεψα και φέτα πορτοκάλι μη νομίζεις....κουνήθηκα λιγάκι και στην αιώρα ..κι άμα φάνε σήμερα να με......φτύσεις)
Εεεεπ! Έφτασα κι εγώ! Καλά, δεν παίζεσαι... Να σου δίνω τη σκυτάλη κι εσύ με μια φωτογραφία να λες όλα όσα δεν κατάφερα με τα "κατεβατά" μου! Ξωτικούλι, εσύ φταις! Και δεν πειράζει, ας φάνε κάτι πρόχειρο σήμερα :)) Ποιο μαντίλι, καλέ; Σε λίγο θα παίξουμε και τα μελισσόπουλα! Margo, μάζευε παιχνίδια για τη Νεραϊδούλα σου. Φρόντισε να τα χορτάσει! Θαλασσένια μου, υποκλίνομαι κρατώντας αδέξια τις πιέτες από το φουστανάκι μου, λυγίζοντας το αριστερό μου πόδι και φέρνοντας πίσω του το δεξί ακόμη πιο λυγισμένο! (Έτσι, για να μείνω λίγο ακόμη στο πνεύμα της εποχής) :)
Τώρα εγώ τις φωτό δεν τις βλέπω, ο Γκούγκλης έχει κάνει πάλι τα μαγικά του, αλλά φαντάζομαι πως θάναι φωτό απο τα παλιά...απο τα παιδικά μας παιχνίδια?(Ανέφερες τις τελευταίες αναρτήσεις της Υπατίας) Θα ξαναγυρίσω,αργότερα να δω μήπως και εμφανίστηκαν!
Αχ! Τι τρυφερότητα είναι αυτή;;;;;;;;;;;; Πανέμορφα κοριτσάκια,( η ομορφότερη φυσικά η Θαλασσένια)... Και πάνω απ΄όλα, ΟΛΑ τα σχόλια της πιο τρυφερής παρέας! Φεύγω με μια αισιόδοξη αίσθηση...δεν είμαστε μόνοι!!!
...δε θα το πιστέψεις... Μπήκα να δω την ανάρτηση σου ..και πάει το μάτι μου στο κάτω μέρος της ανάρτησης, με τα προτεινόμενα ποστς.. και βλέπω την Αμελί ..και αμέσως γαληνεύω.. (την λατρεύω) και βλέπω το "για την roadartist" την τότε αφιέρωση σου.. την είδα ξανά.. πανέμορφη! Γλυκά σε ευχαριστώ πολύ!
Δείχνουν το κλίμα από τις γυμναστικές επιδείξεις της εποχής. Τα μεγαλύτερα με γυμναστικές ασκήσεις και τα μικρότερα με παιχνίδια. Τώρα που το σκέφτομαι, στο μέλλον θα δούμε τα εκτάκια της εποχής;-)
Έτσι χαιρετούσε η θεία Μαρίκα ε; Χαχαχα, καλομελέτα κι έφυγα!
Η Υπατία μας έβαλε σε ένα κλίμα που δεν χορτάσαμε. Πολλές φορές χαζεύω τις υπερήλικες γυναίκες πίσω και προσπαθώ να τις θυμηθώ και ακόμα μπορώ να πω, ότι θυμάμαι το γέλιο των μεγάλων από τις τσουβαλοδρομίες, τις αυγοκουταλοδρομίες και άλλα. Αληθινά ανέμελα χρόνια.
30 σχόλια:
καμια φορά τις κοιτώ και εγώ και αναπολώ εκείνα τα χρόνια.....
νασαι καλά...όμορφη ανάρτηση....
τέλεια η φωτό!
από το προσωπικό σου άλμπουμ;
καλημέρα!
Πολύ όμορφη φωτογραφία έχει τη γοητεία εκείνων των χρόνων αλλά και επειδή πρωταγωνιστεί η Θαλασσένια που όλα τα ομορφαίνει;-)
Αυτές οι αναρτήσεις με τα παιχνίδια ήταν πολύ όμορφες αν το συνεχίζαμε θα μπαίναμε για τα καλά και πάλι στον κόσμο του παιχνιδιού. Η καρδιά δεν μεγάλωσε καθόλου θαλασσένια μου.
Ευχαριστούμε πολύ μαμά και κόρη.
'Εχεις την αγάπη μας και τα φιλιά μας:-)
Κουκλιά τα Ναυτάκια, αλλά και τα πλατειά χαμόγελα από τις πανευτυχείς μαμάδες και γιαγιάδες, στο φόντο, όλα τα λεφτά!!!!!!
Φιλιά Θεσσαλονικιώτικα!
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
ΥΓ: Έτσι μας έστελνε φιλιά η Θεία Μαρίκα από το New York, το πάλαι ποτέ!~
Οι εποχές αυτές είχαν μια δική τους ξεχωριστή γοητεία!!!
Η φωτό σου μου την ξαναθύμησε!!
Να σαι καλά!
Eεε σε καλό σας σήμερα ,
τι μούκανες κι εσύ τώρα ;;;
Μα είναι μέρες να μας βυθίζεις σε τρυφεράδες και νοσταλγίες ,αχ κι αυτά τα σπιτάκια με τα κεραμύδια και το χώμα κάτω ,κι η γιαγιά με το μεγάλο χαμόγελο......
Υπατιούλα μου έλα ας καθήσουμε εδώ δα με τα ...μαντηλάκια μας ,κάπου εδώ μέσα θα βρούμε κι ένα υποβρύχιο να γλυκαθούμε δεν μπορεί.....
Μάργκω στείλε την νεραϊδούλα στα παιδιά κι έλα αγκαλίτσα να ταξιδέψουμε στα βάθη της καρδιάς.
Α ρε Θαλασσένια δεν παίζεσαι !!!
(έκλεψα και φέτα πορτοκάλι μη νομίζεις....κουνήθηκα λιγάκι και στην αιώρα ..κι άμα φάνε σήμερα να με......φτύσεις)
μας έχει πιάσει μια νοσταλγία;
όμορφη φωτογραφία...!
Εεεεπ! Έφτασα κι εγώ!
Καλά, δεν παίζεσαι... Να σου δίνω τη σκυτάλη κι εσύ με μια φωτογραφία να λες όλα όσα δεν κατάφερα με τα "κατεβατά" μου!
Ξωτικούλι, εσύ φταις! Και δεν πειράζει, ας φάνε κάτι πρόχειρο σήμερα :))
Ποιο μαντίλι, καλέ; Σε λίγο θα παίξουμε και τα μελισσόπουλα!
Margo, μάζευε παιχνίδια για τη Νεραϊδούλα σου. Φρόντισε να τα χορτάσει!
Θαλασσένια μου, υποκλίνομαι κρατώντας αδέξια τις πιέτες από το φουστανάκι μου, λυγίζοντας το αριστερό μου πόδι και φέρνοντας πίσω του το δεξί ακόμη πιο λυγισμένο!
(Έτσι, για να μείνω λίγο ακόμη στο πνεύμα της εποχής) :)
...τα χρόνια του ονείρου, έτσι τα λέω εγώ υπέροχη φωτογραφία !!! :-)
Θαλασσένια, Υπατία, Ξωτικό, Margo τέλεια ομάδα παιχνίδιού !!!!!
σας φιλώ όλες ξανά σήμερα:)
Και είναι αλήθεια ότι τις αναρτήσεις της Υπατίας τις απόλαυσα!!!
υγ. πόσο ανέμελα τα παιδιά της φωτογραφίας και πόση αγάπη σε όλα τα καμαρωτά χαμόγελα από πίσω!:)
όμορφη φώτο θαλασσένια μου...
Τώρα εγώ τις φωτό δεν τις βλέπω, ο Γκούγκλης έχει κάνει πάλι τα μαγικά του, αλλά φαντάζομαι πως θάναι φωτό απο τα παλιά...απο τα παιδικά μας παιχνίδια?(Ανέφερες τις τελευταίες αναρτήσεις της Υπατίας)
Θα ξαναγυρίσω,αργότερα να δω μήπως και εμφανίστηκαν!
Αχ! Τι τρυφερότητα είναι αυτή;;;;;;;;;;;;
Πανέμορφα κοριτσάκια,( η ομορφότερη φυσικά η Θαλασσένια)...
Και πάνω απ΄όλα, ΟΛΑ τα σχόλια της πιο τρυφερής παρέας!
Φεύγω με μια αισιόδοξη αίσθηση...δεν είμαστε μόνοι!!!
Φιλιά και πολλά πολλά χαμόγελα!
"Η ομίχλη μπαίνει από παντού στο σπίτι...."
Μπορείς με αισιοδοξία και χιούμορ να αντιμετωπίσεις τα γεγονότα?
Ας προσπαθήσω:-)
...δε θα το πιστέψεις...
Μπήκα να δω την ανάρτηση σου ..και πάει το μάτι μου στο κάτω μέρος της ανάρτησης, με τα προτεινόμενα ποστς.. και βλέπω την Αμελί ..και αμέσως γαληνεύω.. (την λατρεύω) και βλέπω το "για την roadartist" την τότε αφιέρωση σου.. την είδα ξανά.. πανέμορφη! Γλυκά σε ευχαριστώ πολύ!
homemade
Bλέποντας τες νομίζεις ότι θυμάσαι ακριβώς την στιγμή, χαχα.
Όμορφες αναμνήσεις μιας άλλης εποχής και ηλικίας.
Σ΄ευχαριστώ.
Summertime Blues
Από το προσωπικό μου άλμουμ, το ναυτάκι Θαλασσένια έτοιμο για απόδραση.
Η ετοιμότητα κολλημένη στο παπούτσι,χαχαχα.
καλό βράδυ
Margo
Όπως λέμε "η αγάπη όλα τα ομορφαίνει"
Όντως θα ήταν πολύ διασκεδαστικό, ίσως κάποτε το πιάσουμε για τα καλά.
Έχετε την σκέψη μου:-)
ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ
Δείχνουν το κλίμα από τις γυμναστικές επιδείξεις της εποχής.
Τα μεγαλύτερα με γυμναστικές ασκήσεις και τα μικρότερα με παιχνίδια.
Τώρα που το σκέφτομαι, στο μέλλον θα δούμε τα εκτάκια της εποχής;-)
Έτσι χαιρετούσε η θεία Μαρίκα ε; Χαχαχα, καλομελέτα κι έφυγα!
Φιλιά θαλασσένια σταυρωτά.
ΕΛΕΝΑ
Ας την ξαναζούμε μέσα από τις φωτογραφίες.
Να είσαι καλά.
ξωτικό
Ομοβροντία αγάπης για ένα ξωτικό!!!
Τίποτα δεν είναι τυχαίο καλή μου.
Φιλιά με θαλασσένια αύρα.
agrampelli
Μας χρειάζεται να γλυκαθούμε λίγο αυτές τις μέρες.
αγκαλιά σφιχτοτρυφερή:-))
Υπατία η Αλεξανδρινή
Αααα δεν θέλω υπερβολές.
Προσπάθησα η Θαλασσένια αλλά.... όσα δεν μπορείς να πεις με λέξεις τα λες με εικόνες, εδώ αντικαθιστούν τα έργα:-))
Η υπόκλιση μεγάλη τιμή για ένα ναυτάκι που σου τρέφει απεριόριστη εκτίμηση.
(..οι πιέτες, οι κορδέλες, το γιακαδάκι...)
φιλιά
effie
Χμ! Σωστός και τρυφερός χαρακτηρισμός.
Σ΄ευχαριστώ.
Άστρια
Η Υπατία μας έβαλε σε ένα κλίμα που δεν χορτάσαμε.
Πολλές φορές χαζεύω τις υπερήλικες γυναίκες πίσω και προσπαθώ να τις θυμηθώ και ακόμα μπορώ να πω, ότι θυμάμαι το γέλιο των μεγάλων από τις τσουβαλοδρομίες, τις αυγοκουταλοδρομίες και άλλα.
Αληθινά ανέμελα χρόνια.
Καλό σου βράδυ.
ΦΟΥΛΗ
Για να γλυτώνουμε λίγο από την ομίχλη των ημερών.
Γυρίιιισατεεεεε???
-Καρέζη-
kariatida62
Ακριβώς όπως το λες και το φαντάζεσαι. Μάλιστα ο τίτλος περιγράφει την εικόνα.
Σε περιμένω να δεις...και να πεις.
Άιναφετς
Είδες από μικρή φαινόμουν, χαχαχα.
Ωπ! κοκκίνισα.
Ένα γλυκό παραπάνω μάγισσα για σένα με τις γλυκές κουβέντες:-))
Να είσαι καλά και μια αγκαλιά.
Roadartist
Και εσύ όπως θα δεις ήμουν εδώ μπροστά την στιγμή που έγραφες και σε διάβασα.
Αλλά δεν μπορείς να δεις το γλυκό χαμόγελο που άνθισε αμέσως.
Κι εγώ σε ευχαριστώ για όσα δεν γνωρίζεις.
Δημοσίευση σχολίου