Φασολάδα στο τσουκάλι.

 Πριν μερικά χρόνια ένας βαρύς χιονιάς μας έκοψε το ρεύμα για τρεις μέρες.

Τότε φορέσαμε σκούφους γάντια και κασκόλ μέσα στο σπίτι εννοείται,

βγήκαν όλες οι κουβέρτες της προίκας;)) και το τζάκι μπουμπούνιζε όλη μέρα.

Τα διακοσμητικά κεριά βρήκαν το σκοπό της ζωής τους

και η γάστρα που ως τότε έμπαινε στο φούρνο βρήκε θέση πάνω στα κάρβουνα

και μας έδωσε την πιο γλυκιά φασολάδα.

Ήταν ένα περιπετειώδες ευχάριστο τριήμερο για την οικογένεια

που ακόμα το θυμόμαστε με πολύ γέλιο.

Λίγο μετά αγόρασα και μία πυροστιά να υπάρχει σε ώρα ανάγκης.

Έκτοτε δεν τα χρησιμοποίησα μέχρι πριν λίγες μέρες με το πολύ κρύο.

Ένα απόγευμα είδα το τζάκι γεμάτο κάρβουνα.

Με το κρύο που είχε, έκαιγε από το πρωί και είχε πυρώσει για τα καλά.

Θυμήθηκα τη γάστρα και την πυροστιά που ήταν αχρησιμοποίητη, 

ετοίμασα τα κάρβουνα και από τότε.......
μου αρέσει να χαζεύω τον ατμό που βγαίνει από το στάχυ
όταν μαγειρεύω.

Άρχισα με φασολάδα τιμής ένεκεν.

Γλυκιά νόστιμη και χυλωμένη ιδανικά.

Την άλλη μέρα ετοίμασα κόκορα αλανιάρη με κρασί,
Coq au vin που λένε οι σεφ αλλά στα δικά μας γούστα

και μια μακαρονάδα που μας ξετρέλανε.

 Συνέχισα με φάβα -από τα αγαπημένα όσπρια-

έβαλα αρκετό νεράκι, κρεμμύδι, αλάτι

 και σε λίγη ώρα ήρθε και έπηξε......που δεν το πίστευα!!

Την χτύπησα με τον αβγοδάρτη και έγινε εντελώς λεία!!!!

"Κάποιο λάκκο έχει η φάβα" απαραίτητο για το λάδι.

 

 Θαλασσένια χωρίς ψάρι δεν γίνεται.

Ένα κοκάλι του κιλού με πιπεριές, τοματοχυμό και σκορδάκι 
μοσχοβόλησε το σπίτι. Το ζουμάκι του ήταν για τρελές βουτιές.


 
 Οι φακές αχνοφαίνονται μέσα από τον ατμό αλλά η δάφνη ξεχωρίζει.

 Και βέβαια δεν θα μπορούσαν να λείψουν τα ρεβύθια.

 Από τις καλύτερες ρεβυθάδες που έχω φάει.

Για τα συγκεκριμένα εδέσματα το μαγείρεμα ήταν διασκέδαση,

 ήταν ευχάριστη διαδικασία και τα φαγητά έγιναν πολύ γευστικά.

Δοκιμάστε αν υπάρχει δυνατότητα, θα αποζημιωθείτε!!!

Και αν δεν προλάβετε αυτό το χειμώνα που φαίνεται να φεύγει,

περιμένετε τον επόμενο.

Τα ρεβύθια στον φίλο μου Θαλασσοκράτορα