Ένας Κώστας μια Ελλάδα!

Αγαπημένη μου παρέα
Πέντε φορές έκανα αρχή να σας πω τα νέα αλλά καμία δεν μου φάνηκε καλή και πώς να είναι καλή μια αρχή που έχει να πει δυσάρεστα.
Ο αγαπημένος μας πατέρας και παππούς, 
ο γνωστός στο blog "Παππούς με τα γνωμικά" δεν είναι πια κοντά μας. 
Μας άφησε μέρα γιορτής, τα ξημερώματα  Παρασκευής 18 Γενάρη ήσυχα, ήρεμα, χωρίς ούτε ο ίδιος να το καταλάβει. 
Για πολλά χρόνια ανήμερα του Αγίου Αθανασίου παρευρισκόταν σε λειτουργία και μετά στο τραπέζι που ετοίμαζαν τρεις φίλοι του Θανάσηδες. 
Μεγάλο γλέντι που το περίμενε κάθε χρόνο γιατί χαιρόταν την περιποίηση και την φροντίδα των φίλων του. Φέτος έλειψε από εκείνο το τραπέζι αλλά ήταν παρών με την απουσία του και εκείνοι ήπιαν στην μνήμη του, μιας και δεν ξέρω πώς...... το έμαθαν αμέσως.
Αφού του είχα αναφέρει και εξηγήσει τι είναι το blog, πολλές φορές του μετέφερα τα σχόλιά σας, τις ευχές και την αγάπη που ένοιωθα να του στέλνετε. Του άρεσε και προσπαθούσε να κατανοήσει το ενδιαφέρον και αυτή την σχέση μεταξύ αγνώστων.
"...δηλαδή, τί λένε για μένα;" με ρωτούσε.
Κάπου στα μέσα τούτης της διαδρομής σκέφτηκα να σημειώνω τα γνωμικά που έλεγε σε κάθε κουβέντα μας που ήταν και η αφορμή να τον e-γνωρίσετε.
Το πρώτο πολύ σοφό γνωμικό θα δείτε εδώ και τα άλλα στις αναρτήσεις κάθε πρωτομηνιάς. Ήταν κουβέντες που ήθελα να καταγραφούν για να μείνουν σε τούτο τον προσωπικό χώρο. Τώρα χαίρομαι πολύ που το έκανα.
"Ένας Κώστας μια Ελλάδα" είναι ο τίτλος του βιβλίου που γράφει ο φίλος μας ο Piet -Βέλγος φιλέλληνας- περιγράφοντας εντυπώσεις, αναμνήσεις, στιγμές από τα ταξίδια του στην πατρίδα μας και τον θαυμασμό του για την Ελλάδα και τους Έλληνες. Θεωρούσε τον παππού ευγενικό και φιλότιμο άνθρωπο, γνήσιο φίλο και έντιμο Έλληνα.

29-4-2009

Η μεγάλη του αγάπη ήταν το βουνό και τα ξύλα.
Ήταν μάστορας στο κόψιμο και στην επιλογή, έτσι τα ξύλα για το τζάκι μας
ήταν δουλειά του να τα διαλέγει και να τα πληρώνει.
Πάντα του ευχόμασταν "Άντε παππού και του χρόνου"
Έτσι έγινε το φθινόπωρο που μας πέρασε και το καταχάρηκε.

31-7-2012

 

Ήταν έθιμο να πηγαίνει στο παζάρι της Αγίας Παρασκευής κάθε χρόνο 
και μεγάλη του χαρά να μας ψωνίζει ό,τι θέλαμε:)))

31-7-2012

Πάντα κάτι είχε να πει και πάντα κάποιος ανεξαρτήτου ηλικίας 
 τον άκουγε με ενδιαφέρον.

Εδώ κάθησε να ξεκουραστεί και αμέσως βρήκε ακροατήριο:)

22-9-2012

Στην ιχθυόσκαλα σε αναζήτηση του φίλου του Αχιλλέα.

Απ΄ όπου και να περνούσε κάποιον γνωστό είχε να βρει, 
αλλά και όπου πήγαινε μία φορά μετά τον αναζητούσαν.


8-10-2012

Το σταυρόλεξο ήταν η αγαπημένη του ασχολία.


13-10-2012

Αγόραζε τόμους και προσηλωμένος έλυνε με τις ώρες.

30-9-2012

 
Η εφημερίδα της Κυριακής ήταν ορόσημο της εβδομάδας,
την περίμενε πρωί πρωί και ως το βράδυ την ξεκοκάλιζε. 
Παλαιότερα του άρεσε το διάβασμα αλλά τώρα πια δεν είχε την υπομονή.
Τα τελευταία βιβλία που ήθελε και του αγοράσαμε 
ήταν τα θεατρικά του Μολιέρου
"Ο κατά φαντασίαν ασθενής και Ο Αρχοντοχωριάτης"
όμως δεν είχε την διάθεση να τα διαβάσει.
Αλλά πάντα καμάρωνε για τα βιβλία που κράτησε διαβάζοντας όπως,
Πόλεμος και Ειρήνη... ο Ηλίθιος... Τα σταφύλια της οργής....
Λίγο μετά τον περασμένο Αύγουστο που άρχισαν τα προβλήματα υγείας,
αναλογίστηκε ότι δεν είχε προλάβει στα 84 χρόνια της ζωής του,
να κάνει αυτά που ήθελε.
Αυτό που μας παρηγορεί είναι ό,τι είχε μια καλή ζωή, 
χάρηκε παιδιά, εγγόνια, συγγενείς και φίλους
και "έφυγε" ήρεμα και αβίαστα.
Στο τελευταίο του ταξίδι τον τίμησαν πολλοί
και τους ευχαριστώ όλους.
Ξεχωριστά ευχαριστώ την Λένα που ήρθε σαν άγγελος,
μόνο για μια αγκαλιά και ήταν σαν να πήρα αγκαλιά από όλους σας.

 Από την αυλή του η λεμονιά με τα περίεργα λεμόνια.

 Στο ίδιο δένδρο μπόλιασε πορτοκαλιά και έχουμε δύο σε ένα.

Οι τριανταφυλιές του ολάνθιστες

 λες και είναι άνοιξη.

 Το αγαπημένο του φυτό το νυχτολούλουδο,

 αυτή την εποχή είναι σαν μαργαριτάρι.

Έχει γεμίσει την αυλή με δαύτο και το καλοκαίρι πεντοβολάει η γειτονιά.

Ο καλός μας Μαξ λυπημένος.........

Η αυλή του παππού χωρίς εκείνον........με ένα κεράκι στην θέση του.


Η ανάρτηση δεν είναι χαρούμενη
όμως ο παππούς ήταν χαρούμενος και αισιόδοξος άνθρωπος.
 Είχε θετικό πνεύμα γι αυτό ας τον έχουμε παράδειγμα.
Σας ευχαριστώ που τον τιμήσατε με τα σχόλιά σας.



Καλό μήνα σε όλους.





Τα γνωμικά του παππού
"Γάμος δίχως παιχνίδι
φάβα χωρίς κρεμμύδι"

Εύχομαι ό,τι η ετικέτα με τα "Γνωμικά του παππού"
που έτσι κι αλλιώς τελείωσε αφού αυτό ήταν το τελευταίο που μου είπε,

κάποια στιγμή θα συνεχιστεί με τις "Ιστορίες του παππού"