Όταν απλώνεις τραχανά πρέπει να έχει βοριαδάκι.....

Για να στεγνώσει καλά και να το αποθηκεύσουμε για τον χειμώνα.

Για να δούμε όμως πώς φτιάχνεται.
Βράζουμε 1.5λιτ. γάλα (πρόβειο, κατσικίσιο ή μισό μισό) και μόλις φουσκώσει
σβήνουμε την φωτιά και ρίχνουμε 1κ.σ. αλάτι και 500γρ. σπασμένο σιτάρι.
Κατά τον βρασμό προσέχουμε να μην φουσκώσει το γάλα και χυθεί,
καθώς και να μην πιάσει, γιατί ο τραχανάς θα μυρίσει καμμένο.

Ανακατεύουμε συνεχώς μέχρι να απορροφηθεί το γάλα 
και να γίνει ομοιογενές, ελαφρώς σφιχτό μείγμα.
Ρίχνουμε πιπέρι (το οποίο φέτος ξέχασα αλλά δεν πειράζει)



Όταν κρυώσει το μείγμα το "περνάμε" από το κατάλληλο κόσκινο

και έχουμε έτοιμο ψιλοτριμμένο γλυκό τραχανά.

************

.....και όταν κάνεις το κουσκούς πρέπει να έχεις όρεξη!

 Υπομονή

Εργαλεία
Ξύλινη λαξευτή σκάφη και κόσκινο τρυπητό



 Υλικά

1.5 λίτρο γάλα (πρόβειο, κατσικίσιο ή μισό μισό) 8 αυγά, 
100γρ τραχανά ή σιτάρι σπασμένο, 3κιλά αλεύρι σταρένιο.

Ας δούμε πώς φτιάχουμε και αυτό.
Κάνουμε την αρχή με λίγο σπασμένο σιτάρι.

Ρίχνουμε μία χούφτα αλεύρι

 και δουλεύουμε τα χέρια κυκλικά σε όλη την επιφάνεια της σκάφης.

Μετά από 5-6 κυκλικές κινήσεις

ρίχνουμε ελάχιστο από το μείγμα αυγών - γάλακτος,
περίπου μία-δύο κουταλιές σούπας, 

ανάλογα με την ποσότητα του παρασκευασμένου υλικού
και συνεχίζουμε το δούλεμα.

 Όταν το υλικό πολλαπλασιαστεί

δηλαδή μεγαλώσουν τα κουσκουσάκια στο επιθυμητό μέγεθος,

 το περνάμε από το κόσκινο, οπότε το έτοιμο κουσκούς θα μείνει μέσα
ενώ το μικρό κουσκουσάκι θα πέσει πάλι στην σκάφη για την συνέχεια.

(Φέτος έκανα δύο δόσεις, μία παρέα με τις εξαδέλφες για να το μάθουν

και μία μόνη μου την επόμενη μέρα αφού είχα περισσευούμενο υλικό.)

Το αδειάζουμε σε τραπεζομάντιλο να στεγνώσει
και συνεχίζουμε μέχρι να τελειώσουν τα υλικά.

Όταν στεγνώσει καλά



το τσουβαλιάζουμε :)
και περιμένουμε τον χειμώνα.

Το κουσκούς θέλει υπομονή, όρεξη, εργαλεία και καλά υλικά.

Αυτές οι δουλειές γίνονται τέλος καλοκαιριού για να πούμε 

"Από Αύγουστο -καλό- χειμώνα........"

Eδώ θα δείτε ένα σχετικό βιντεάκι από παλαιότερη παρασκευή, όταν πρωτοάνοιξα το blog.
Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο γίνεται κάθε φορά, μέχρι και το ίδιο τραπεζομάντηλο :)