Αν έχεις τύχη διάβαινε...

 

Είχα την τύχη να μου χαρίσουν αυτά τα πράγματα πριν μέρες.

  

Αγνά παραδοσιακά προϊόντα ...

  

...από την περιοχή της Αταλάντης.

  

 Δεν έχουμε όλοι αυτή την τύχη κάθε μέρα.

  

 Γι αυτό αν τα βρείτε μπροστά σας προτιμήστε τα.

  

Και αφού βρήκα χώρο εδώ, να σας πω πως συνοδέψαμε το λευκό κρασί.

  

 Ο Γιάννης ο ψαράς φέρνει  τα ψάρια στο σπίτι

μόλις βγεί από την θάλασσα.

  

 Καθαρίζω τα εντόσθια και προσέχω για τα αγκίστρια όπως μου έχει πει.

Ψαρεύει με παραγάδια και πάντα βρίσκω στην κοιλιά ή στο στόμα, 

το βλέπετε.

Προσέξτε, δεν καθαρίζουμε τα λέπια.

  

  Τα πλένουμε καλά μέσα έξω και αλατίζουμε πολύ.

Πολύ λέμε μη το φοβάστε.

  

Έχουμε ανάψει φωτιά...

  

 ... καίμε την σχάρα και ...

...ψήνουμε αλείφοντας κάθε τόσο με λαδολέμονο.

Τα λέπια κρατούν τους χυμούς του ψαριού 

και δεν στεγνώνει κατά το ψήσιμο.

Το πολύ αλάτι δίνει την νοστιμιά του χωρίς να γίνονται αλμυρά,  

  

αφού η πετσούλα τους -σαν κέλυφος- φεύγει ολόκληρη

και πολύ εύκολα όπως βλέπετε.

Συγνώμη για το σερβίρισμα στην ψησταριά, 

αλλά αν πάω μέσα δεν θα προλάβω να τα φωτογραφίσω.

Στον καπταν-Γιώργη

που όταν καλάρει τα δίχτυα του ξεχνάει όλα τα άσχημα.