Πάντα μου άρεσε αυτή η σκηνή και την βλέπω συχνά,
για την μουσική και τον ευγενή αισθησιασμό της.
Σήμερα ήρθε η καλύτερη αφορμή
από την Roadartist για να την δούμε μαζί.
Την αφιερώνω χωρίς λόγια,
αλλά με βαθείς λόγους
Συμμετέχοντας στο παιχνίδι που τρέχει αυτές τις ημέρες,
θα πω ότι αυτός είναι ένας λόγος που μου αρέσει το blogging.
Η αλληλοβοήθεια μεταξύ αγνώστων.
Η ανιδιοτελής στήριξη.
Η κατανόηση και η ανθρωπιά χωρίς όφελος,
απλά και μόνο γιατί υπάρχει.
Χαίρομαι που συνάντησα εδώ
και τις τρεις.
θα πω ότι αυτός είναι ένας λόγος που μου αρέσει το blogging.
Η αλληλοβοήθεια μεταξύ αγνώστων.
Η ανιδιοτελής στήριξη.
Η κατανόηση και η ανθρωπιά χωρίς όφελος,
απλά και μόνο γιατί υπάρχει.
Χαίρομαι που συνάντησα εδώ
και τις τρεις.
40 σχόλια:
Καλημέρα.
Δύο Όσκαρ έπρεπε να του δώσουν του Αλ για αυτήν την τεράστια ερμηνεία.Από τς αγαπημένες μου ταινίες.
"Μοναξιά είναι να έχεις πολλά να δώσεις και να μην υπάρχει κανείς να τα πάρει."(Χρόνης Μίσσιος)
Ευτυχώς αυτό δεν ισχύει για σένα.
Φιλιά!
Θαλασσένια,είναι πραγματικά από τις ωραιότερες σκηνές στο σινεμά με εξαιρετική μουσική σε έναν αισθησιακό χορό.
Μέσα από το μπλόκινγκ βρήκα ανθρώπους δοτικούς,έκανα νέους φίλους.
Φιλιά!
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου, όντως δίνουμε και παίρνουμε ζεστασιά, χαμογελάμε, νοσταλγούμε, καμαρώνουμε, κι όλα αυτά με ανθρώπους που δεν γνωρίσαμε ποτέ, παρά μόνο μέσα από το διαδίκτυο.
Από τα πολύ ωραία ταγκό το " Por una Campeza)( κεφάλι αλόγου) γράφτηκε από τον Carlos Gardel το 1935 και το χόρεψε υπέροχα ο Al Patsino.
Υπέροχο που το ανέβασες !
Φιλιά
Αξιαγάπητη σκηνή!!
καλησπέρα...
Και να σκεφτείς...πως σε αυτή την σκηνή, ο παρτενέρ είναι τυφλός...και εμείς όλοι εδώ στη μπλογκογειτονιά τυφλοί είμαστε αφού με τους περισσότερους δεν έχουμε συναντηθεί...
Με τα μάτια της καρδιάς "χορεύουμε" και αυτή σπάνια κάνει λάθος...έτσι δεν είναι;
Συμβολική, όμορφη, τρυφερή ανάρτηση, Θαλασσένια μου! Ευχαριστώ...
ΑΦιλιά!
αφιερώνω και στις τρεις που σας γνωρίζω διαδικτυακά...
ένα λουλούδι, (ίριδα)
και ένα τραγούδι:
http://www.youtube.com/watch?v=zttR1j9Ep_w
φιλιά
Έχω πάρει πράγματα από τους Bloggers και αυτό το αλληλοδώσιμο, αυτό το παράθυρο της καθημερινής επικοινωνίας είναι ζωτικό. Κάποιοι με έχετε βοηθήσει αρκετά, και σας ευχαριστώ κ εγώ με τη σειρά μου!
ΥΓ Χαίρομαι που σου άρεσε το video από τη βόλτα.. :) φιλάκια!
@ nikiplos : βρε;;; Ίδιο δευτερόλεπτο σχολιάζαμε; :) φιλιά!
Αγαπημένη ταινία και πολύ αγαπημένη σκηνή* για τη μουσική, το παίξιμο, τον συμβολισμό της, αλλά και για ένα από τα πιο όμορφα ταγκό του σινεμά!
Σ΄ευχαριστώ πολύ για τα όμορφα λόγια που έγραψες, ιδιαίτερη τιμή που προέρχονται απο την Θαλασσένια, όμως να ξέρεις ότι αντανακλούν και καθρεφτίζουν κι εσένα.
*(την έχα αναρτήσει κι εγώ παλαιότερα:)))
Παπαστρατής
Χαίρομαι να σε βλέπω εδώ, αν γράφεις και τέτοια πολύ περισσότερο, χαχα.
Σ΄ευχαριστώ.
eleni
Είσαι κερδισμένος σε συναισθήματα και πολλές φορές είναι βοήθεια.
Καλό ξημέρωμα.
magda
Πρέπει να δείξω την διαδρομή αυτής της ανάρτησης, το πώς ξεκίνησε και γιατί.
Είναι ακριβώς αυτά που λές.
Ευχαριστώ για τις πληροφορίες.
ΦΟΥΛΗ
Όταν την βλέπω σκέφτομαι πάντα:
γμτ να μη ξέρω ταγκό!!!
Άιναφετς
Πόσο με καταλαβαίνεις!!!
Κι εγώ σ΄ευχαριστώ.
nikiplos
Ακούγοντας το τραγούδι πήρα μία μωβ ίριδα που είναι η αγαπημένη.
Σ΄ευχαριστώ.
Roadartist
Είναι μία ιδιαίτερη επικοινωνία.
Δεν κοστίζει περισσότερο από δυό λέξεις, αλλά είναι ειλικρινείς και μπορεί να βοηθήσουν πολύ.
Να κάνεις βόλτες όμορφες και να τις μοιράζεσαι.
Άστρια
Άλοι εκφράζονται με λόγια, άλλοι με έργα και άλλοι με δυό λέξεις μόνο, λιτά και αληθινά.
Σ΄ευχαριστώ πολύ.
Δοκίμασες να αντιγράψεις το τανγκό χορεύοντάς το με τον καλό σου;:)
Καλημέρα από Χαρτούμ...
Αυτά τα χαμόγελα που μου χαρίζεις θα μείνουν αξέχαστα!!! :)
Καλημέρα από την πατρίδα.
Tι καλά που το είπε η Άιναφετς
Με τα μάτια της καρδιάς "χορεύουμε"
κι εμείς εδώ μέσα....
παίρνοντας και δίνοντας δύναμη καθαρής αγάπης και θαλπωρή συντροφικότητας !
καλό βράδυ Θαλασσένια μου !!
Ax θα το πιστέψεις;
γύρνάω από μάθημα, όπου έκανα το συγκεκριμένο κομμάτι με δυο μαθητές μου για να το παιξουν σε συναυλία...
καλά κάνεις και αφιερώνεις στα κορίτσια
και γω πιστεύω οτι εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις σνθρώπων που μπήκαν στο χώρο για κακούς και ιδιοτελείς σκοπούς, οι περισσότεροι μπλόγκερς αναπτύσσουν μια αλυσίδα αλληλοβοήθειας και αλληλοστήριξης και αυτό είν αι πολύ σημαντικό και βοηθάει πολύ
την καλησπέρα μου
Σου είπα πως σήμερα το βράδυ θα ακούσεις το Τανγκο στην εκπομπή;
Από σήμερα λοιπόν και κάθε πέμπτη 20.00 με 22.00.
Φιλιά πολλά θαλασσένια μου.
o agapimenos mou ithopoios...enas pragmatika diaforetikos ithopoios..apisteuto ergo apisteuti skini. gia tin istoria pantws...sto prwto kai authentiko arwma gynaikas prwtagwnistouse o vitorio gasman....parolauta o patsino nomizw pws einai polu kaluteros...
H ωραιότερη καλημέρα μου εδώ και καιρό...
Τι να πω πια?
Εδώ @μέσα η σκυτάλη αγάπης και αλληλοϋποστήριξης γίνεται λαμπάδα που φωτίζει τα σκοτάδια που θέλησαν να μας ρίξουν αυτοί που πίστεψαν ότι η δική τους ύπαρξη θα είναι αιώνια παντοδύναμη!
Μα είναι τόσο γελασμένοι...
Η δική μας δύναμη θα κυριαρχήσει στο τέλος!
Σ' ευχαριστώ γλυκειά μου Θαλασσένια... δεν έχω λόγια...
:)))
Το κομμάτι που ανάρτησες αλλά και όλη η ταινία από τα καλύτερα πιστεύω!!
Φοβερή η επιλογή σου!!
Σας ευχαριστώ @όλους για τα καλά σας λόγια!
:))
http://poetry-of-silena.blogspot.com/
Καλημέρα Θαλασσένια μου.
Εδώ θα βρεις την συμμετοχή σου.
Φιλιά πολλά.
"Ένας φίλος σε ολόκληρη τη ζωή είναι αρκετός,δύο είναι πολλοί, τρεις είναι σχεδόν αδύνατον".
-Εδώ συμβαίνει το αντίθετο.
Θαλασσένια μου!!!
Η σκηνή μαγική!!!
"Ας μην το κρύβουμε
Διψάμε για ουρανό"...
Για σένα..και τους αγαπημένους φίλους!!!
Ενα τεράστιο καρβέλι, μια πελώρια φραντζόλα ζεστό
ψωμί, είχε πέσει στο δρόμο από τον ουρανό,
ένα παιδί με πράσινο κοντό βρακάκι και με μαχαίρι
έκοβε και μοίραζε στον κόσμο γύρω,
όμως και μια μικρή, ένας μικρός άσπρος άγγελος. κι αυτή
μ' ένα μαχαίρι έκοβε και μοίραζε
κομμάτια γνήσιο ουρανό
κι όλοι τώρα τρέχαν σ' αυτή, λίγοι πηγαίναν στο ψωμί,
όλοι τρέχανε στον μικρόν άγγελο που μοίραζε ουρανό!
Ας μην το κρύβουμε.
Διψάμε για ουρανό.
Μίλτος Σαχτούρης
Hable con ella
Πολλά φιλιά!!!
Υπέροχη ταινία !!!
Ρομαντική εποχή ...
αυτό το φθινόπωρο !!!
Σήμερα έβγαζα φωτογραφίες
τη ματωμένη δύση για ώρα ...
Πίνακας μαγικός - ανεπανάληπτος !!!
Καλό Σ.Κ. εύχομαι ...
Ο κύκλος της ανάρτησης.
Στην marianaonice εκείνο το πρωί είδα το πρόβλημά της. Το βραδάκι στις @βόλτες διάβαζα στους φίλους τι αρέσει και τι όχι στο blogging. Αναρωτήθηκα για εμένα και μεταξύ άλλων σκέφτηκα τα "ευχαριστώ" που άκουσα από μερικούς, για τον δικό του λόγο ο καθένας.
Θυμήθηκα την Roadartist που πρώτη το είχε πει, όταν τυχαία της χάρισα ένα τραγούδι σε δύσκολη στιγμή.
Και τότε την είδα, μόλις είχε ανεβάσει τον βιολιστή του δρόμου. Είδα τον βιολιστή να μας κοιτά, σαν να ήμασταν παρέα, άκουσα το κομμάτι που μου αρέσει και ένιωσα πολύ όμορφα και τρυφερά!!!
Μετά είδα την Άστρια που είχε "απλώσει το χέρι" στην marianaonice.
Tότε αυθόρμητα, έκλεισε ο κύκλος με ένα σφιχταγκάλιασμα προς όλες, λέγοντας ευχαριστώ για την ευαισθησία που ακόμα υπάρχει μεταξύ μας.
Να είστε όλοι καλά. Χαίρομαι που σας βλέπω γιατί
"έτσι πρέπει να πηγαίνει η αγάπη, από χέρι σε χέρι"
Σας ευχαριστώ.
@Mareld μου
Διψάμε για ουρανό!!
Θαλασσένια μου
Πόσο δίκιο έχεις!
Αλυσίδα γίνεται @εδώ η αγάπη και χέρι με χέρι κλείνει ο κύκλος!
Νάσαι πάντα καλά!
Σας ευχαριστώ όλους!
Αφού σου άρεσε πιάσε και αυτό και καλό σου Σ/Κ!!!
Oι “ηλεκτρονικές” συντροφιές δεν είναι πανάκεια, κάποτε θα κάνει λάθος το 0 και το 1, κάποτε τo δεκαεξαδικό θα μπερδευτεί, κάποτε οι μετασχηματιστές θα δυσλειτουργήσουν.
Εμείς τότε τι; θα χάσουμε τους άπειρες “φιλίες” μας σε facebook, twitter και blogs, θα παραμείνουμε βουβοί πατώντας F5 κάνοντας συνέχεια απόπειρες για “αναγέννηση” μιάς θαμμένης σε κιβούρια από bits και bytes ζωής;
Για να συνέλθουμε λίγο σας παρακαλώ, ας γνωριστούμε λίγο όπως παλιά, ας συναναστραφούμε από κοντά, ας αγγίξουμε και μυρίσουμε ο ένας τον άλλον… (Καραπιπέρης Γιάννης)
Φιλιά!
Παπαστρατής
Εδώ ανοίγουμε τα μονοπάτια, για να γίνουν επαρχιακοί δρόμοι και αργότερα λεωφόροι.
Νομίζεις τζάμπα παίρνω την εθνική για θεσσαλονίκη και όπου αλλού;
Γράφω πιο πάνω: "Αναρωτήθηκα για εμένα...." και κάπου σημείωσα τις σκέψεις μου. Τις αντιγράφω για χάρη σου Ιωάννη, διάβασέ τες.
"Μου αρέσει το χαμόγελο και το ξεκαρδιστικό γέλιο
που μου χαρίζουν κάποια σχόλια.
Γέλια αυθόρμητα που αφήνουν ευφορία και ευδιαθεσία.
Μου αρέσει η συγκίνηση που αισθάνομαι όταν κάποιος επικοινωνεί μαζί μου με κάποιο τρόπο, σαν νιώθει ότι κάτι δεν μου πάει καλά.
Μου αρέσει που κοίταξα τα μάτια μερικών και τους έσφιξα το χέρι.
Μου αρέσει που με κάποιους ήπιαμε καφέ, φάγαμε παρέα και είχαμε ένα ποτό, συζητώντας με τις ώρες!!!!!
Είναι κι άλλα, όμως αυτά είναι η ουσία για μένα."
Έτσι εξελίχθηκε το blogging για εμένα και χαίρομαι πολύ για αυτό.
Να είσαι καλά και φρόντισε να δεις τα μάτια μερικών.
απ'τις καλύτερες ερμηνείες του Πατσίνου :)
εγώ το μπλόγκινγκ το ξεκινησα για πολλούς λόγους....η αλήθεια ειναι ποτέ δε το εξήγησα αφιερώνοντας κάποιο ποστ...ίσως μια μερα :)
χχχ
«μέσα στη φούχτα της αγάπης χωράει το σύμπαν» λέει ο Ρίτσος μας γλυκιά μου Θαλασσένια!!!
Πριν λίγο μπήκα στο ζεστό σου θαλασσινό σπιτάκι..κοιτάζοντας προς τα δεξιά..τυχαία βλέπω ένα μικρό "πάλσαρ" πάνω από τη Σουηδία..πέρασαν τόσες φευγαλέες σκέψεις..μέχρι που ένοιωσα ότι βρίσκομαι έξω από τη πόρτα σου και σε λίγο θα χτυπήσω να μου ανοίξεις..
Φιλιά..φιλιά πολλά από το δάσος του χιονιού!!!
Κάπου διάβασα
"...τα τραγούδια παίρνουν κάτι απ' την ψυχή μας και το μεταφέρουν στο στερέωμα,
όπου αναβοσβήνει σα θλιμμένο πάλσαρ και τον δρόμο δείχνει για τους ... ναυαγούς"
Έχω συναντήσει αρκετούς από εδώ μέσα και νοιώθω πολύ τυχερός.
Σε ευχαριστώ για τη φιλία σου.
Καλή σου Κυριακή!!!
@Παπαστρατή
Οι διαδικτυακές φιλίες δεν αναιρούν τις φιλίες έξω από το διαδίκτυο!
Μπορούν άριστα να συνυπάρξουν και οι δύο, μόνο που το διαδίκτυο σου δίνει τη δυνατότητα να κάνεις κι άλλους φίλους που πρώτα γνωρίζεις την ψυχή τους και μετά ίσως και τη μορφή τους!!
Νάσαι καλά!
Την ταινία "Αρωμα Γυναίκας" με τον Αλ Πατσίνο,
την έχω δει τρεις φορές, με την πρώτη ευκαιρία, θα την ξαναδώ.
Με συναρπάζει!!!
Ευχαριστώ που μας έδειξες,αυτό το βίντεο.
Frezia
Εγώ έβαλα την σκηνή που μου αρέσει πολύ εδώ και θα την έχω σε πρώτη ζήτηση.
Να είσαι καλά.
Δημοσίευση σχολίου