Κλαδαριές.

Στην όμορφη Σιάτιστα.

 Υψόμετρο στα χίλια μέτρα.

 Πίσω από την εκκλησία

 με τον όμορφο κήπο,

  μία μικρή κλαδαριά

 που θα ανάψει σε τρεις ώρες.

 Και τούτη, με τους μπόμπιρες όλο καμάρι για το έργο τους.

 Κι άλλη μία από τις τόσες που ετοιμάζονται σε κάθε γειτονιά.

Έστησαν το βεργί και γύρω του το λόζιο.

Ένα ξύλο μήκους 4-5 μέτρων και γύρω του ξερόχορτα,

που μάζεψαν από τα αμπέλια και τα χωράφια,

μετά του Αγίου Δημητρίου. Τα φύλαξαν σε αποθήκες 

και με αυτά ετοιμάζουν τις κλαδαρές στις 23 Δεκέμβρη.

 

 Ανεβαίνουν στη σκάλα και στεραιώνουν τα χόρτα ψηλά,

γιατί θέλουν να είναι η μεγαλύτερη.

 Αυτή είναι ήδη έτοιμη, την στόλισαν και περιμένει την φλόγα,

από τον Δήμαρχο και τους τοπικούς άρχοντες.

 Και οι μεγάλοι μαζί με τα παιδιά πέρνουν μέρος στο έθιμο.

Κουβαλούν με τα αυτοκίνητα τα ξερόχορτα 

και ετοιμάζονται να κάψουν τις κλαδαρές ή κλαδαριές.

Τα κουδούνια και οι μουσικές ανάβουν το κέφι,

φουντώνουν το χορό και ζεσταίνουν την ατμόσφαιρα.

Όταν καεί ο λόζιος θα προσπαθήσουν να ρίξουν το βεργί.

Όποιος το ρίξει είναι ο τυχερός που θα παντρευτεί.

Και του χρόνου στις 23 Δεκεμβρίου το κάψιμο της κλαδαριάς

και στις 30 τα Σούρουβα,

 από τα έθιμα του δωδεκαήμερου της Σιάτιστα.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

από μια πατρίδα όμορφη,

με πυρήνες ενέργειας, δύναμης και αισιοδοξιας.