Λουλούδια προς βρώσιν.

Ακούραστο το μποστάνι και οι κολοκυθιές, δεν λένε να σταματήσουν.

Ας φτιάξουμε τους αγαπημένους κολοκυθοκεφτέδες του παππού.
Η συνταγή απλή, όπως του αρέσει. Κολοκύθι, αυγό, αλατοπίπερο που νοστιμίζει τη ζωή μας,δυό τρείς κουταλιές αλεύρι και -όπου δει- μπόλικο δυόσμο.

Πως να μη χαίρομαι όταν το μποστάνι γεμίζει ακόμα το μαγικό καλάθι,
με τα καλοκαιρινά ζαρζαβατικά και όχι μόνο.
Όπως βλέπετε άρχισε και η χειμωνιάτικη παραγωγή.

Τα πράσα στρατιωτάκια στη σειρά, έτοιμα για πρασόρυζο και πρασόπιτες.
Ο παππούς κάθε φορά που έχουμε κάτι με πράσο θα μας πεί,
"έχουν το γράσο που χρειάζονται οι κλειδώσεις"

Πως να μη καμαρώνω όταν περπατώ στο μονοπάτι με τις ντοματιές τέτοια εποχή.

Είναι δύο ρωσικές ποικιλίες οι οποίες δίνουν υπαίθριο καρπό ως το Μάρτιο.
Η γλύκα τους δεν λέγεται. Δεν έχει πολλές αλλά δε με πειράζει γιατί ....

... παράλληλα έχω τα λουλούδια μου. Μα δεν είναι σαν λουλούδια.

Σαν μπουμπούκια.

Από εδώ έχουμε τις πολίτικες σαλάτες με σέλινο και κόκκινη πιπεριά,
τους λαχανοντολμάδες αβγολέμονο, τη λαχανιά με μοσχαράκι
και βέβαια το τουρσί.

Όπως πάντα οι γείτονες σαν σταθερή αξία, θα πάρουν το μερτικό τους
και οι μπλογκογείτονες επίσης. Μπείτε μέσα και κόψτε.