Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2010

Πόρτα. Αρχή και τέλος.

 Οι παλιές ξύλινες πόρτες είναι αντικείμενα που μου αρέσουν 
και με συγκινούν πολύ.
 Δουλεμένες απλά ή με περίτεχνα σχέδια που μόνο η αγάπη 
και το μεράκι θα μπορούσε να αποδώσει.

Σε ξύλο, φυσικό υλικό, που τα παιχνιδίσματα των σχημάτων, 
των χρωμάτων και των αρωμάτων είναι μοναδικά,
σαν τις ανθρώπινες σχέσεις.
Δεν θα μπορούσα λοιπόν να μην αποτυπώσω σκέψεις πάνω σε αυτές, 
όπως μου αρέσει να κάνω.

Άλλο ένα κομμάτι από την συλλογή που έγινε πριν τρία χρόνια 
και οι σκέψεις που το δημιούργησαν.
Το κόσμημα είναι από έβενο με εγχάρακτες ασημένιες διακοσμήσεις, 
που έχουν τον συμβολισμό τους.

Βέβαια κόσμημα δεν θα το έλεγα, σκέψεις είπαμε, 
αφημένες σε ένα αντικείμενο.
Εδώ περισσότερο συμβολικά βαλμένες σε μία πόρτα.
Εκεί που αρχίζουν και τελειώνουν όλα.

 Το άνοιγμα του σπιτιού, της καρδιάς, και του νου.
Το πρώτο καλωσόρισμα και ο τελευταίος χαιρετισμός.
Συμβολικό και σημαντικό στοιχείο του σπιτιού και δικό μας.

Σκεφτείτε σε μία "είσοδο" τι στιγμές έχουμε ζήσει.
Στιγμές γεμάτες αγκαλιές, γεμάτες χαρά, λύπη. 
Στιγμές ελπίδας και απελπισίας, χωρισμού και αντάμωσης.
Όλα αυτά μπροστά σε μία πραγματική είσοδο 
ή στην είσοδο της καρδιάς.


-Πόσο ανοίγουμε τις καρδιές μας να δώσουμε το είναι μας, 
την εμπιστοσύνη μας, την φιλία μας, την αγάπη μας. 
Να ακουμπήσουμε κάπου.

-Πόσο ανοίγουμε το μυαλό μας να δει και να δεχτεί τους άλλους 
όπως είναι. Χωρίς να επιβάλλουμε αλλαγές και επιθυμίες.


-Πόσο αφήνουμε τις αισθήσεις μας να γευτούν τη ζωή 
με όλη την απλότητα και την μεγαλοσύνη της.


-Πόσο κλείνουμε την ψυχή μας σε τέσσερεις τοίχους. 
Στην απομόνωση της καθημερινότητας.

-Πόσο κλείνουμε τα μάτια του νου και της σκέψης στο ανοιχτό ορίζοντα. 
Μας τυφλώνει το φως.

-Πόσο κλείνουμε τα θέλω μέσα στα πρέπει και τα πρέπει μέσα στα θέλω. 
Πολύ μα πάρα πολύ.



Ας αφήσουμε πόρτες ανοιχτές στο σπίτι μας, 
στην ζωή μας, στην ψυχή μας.


Έτσι βλέπω το άνοιγμα της πόρτας της ζωής μας.
 Μια πόρτα δίχως κλειδί και αφημένη πάντα ανοιχτή.



Όπως έγινε στην μακέτα.


Όπως κάνω στην ζωή μου.
 Να καλοδέχεται  ό,τι,  όσο,  όποτε....



  

Μέρος ενός συνόλου κοσμημάτων με θέμα "το σπίτι μου" ως ιδέα.





26 σχόλια:

Γιαγιά Αντιγόνη είπε...

Στο άνοιγμα της καρδιάς και του νου βάλε μια πετρούλα μη φυσήξει ο αγέρας...
Να είναι πάντα διάπλατη...

καλημέρα είπε...

Τι όμορφη ανάρτηση! Και τα λόγια και οι εικόνες...
Πόρτες ανοιχτες, να καλοσωρίζουμε τα καινούρια και τα παλιά στη ζωή μας, για να αξίζει να ζούμε, αλλιώς τι νόημα έχει;
πολλά φιλιά

ΦΟΥΛΗ είπε...

Όμορφο το κείμενο σου!!!
Διάπλατα ανοιχτές λοιπόν πόρτες
Καλημέρα....

Rena είπε...

Καλή μέρα, καλώς σε βρήκα!

Και λοιπόν;E allora? είπε...

Έχω βάψει τα παραθυρόφυλλα μου μέ τέτοιο χρώμα :).Όποιος φίλος ξένος έρχεται πάντα σχολιάζει "ελληνικό σπίτι 100%"

καλά κούλουμα
φιλιά

kostaslogh είπε...

θέλει θάρρος και προσόντα για να αφήσεις ορθάνοιχτη την πόρτα της καρδιάς σου,
πρέπει η καρδιά σου να χωράει πολλά και να αντέχει πολλά!
Υποψιάζομαι ότι έτσι είναι η δικιά σου!
...να τη χαίρεσαι
...και χρόνια σου πολλά,δεν μπορεί ,θα γιορτάζεις σήμερα!

Margo είπε...

Έχεις ταλέντο.. στα κοσμήματα.. και στις ανοιχτές πόρτες:)
Αλήθεια, ο τρόπος που συμπληρώνεις την δημιουργία σου με τις σκέψεις σου είναι μοναδικός!
Στις ανοιχτές πόρτες της καρδιάς λοιπόν και του μυαλού!
Καλή Σαρακοστή Θαλασσένια μου..

Thalassenia είπε...

Γιαγιά Αντιγόνη

Αν δεν έχεις γιαγιά να αγοράσεις, για τις συμβουλές της.

Γειά σου σοφή γιαγιά.

Thalassenia είπε...

καλημέρα

Με το όνομα που έχεις καλημέρα μου, μάλλον έχουμε την ίδια ορθάνοιχτη πόρτα. Να καλοδέχεσαι και συ την κάθε μέρα.


Φιλιά θαλασσένια.

Thalassenia είπε...

ΦΟΥΛΗ

Ανοιχτές πόρτες να μπει ήλιος και αγάπη.

Καλό βράδυ και ψηλά τον αετό.

Thalassenia είπε...

rena

Καλώς την στην παρέα μας.
Σ΄ευχαριστώ.
Να είσαι καλά.

Thalassenia είπε...

Και λοιπόν;E allora?

Τότε έχουμε σίγουρα ένα κοινό στοιχείο εμείς οι δύο.
Το ίδιο χρώμα στα παραθυρόφυλλα του σπιτιού και της καρδιάς.
Σου αρέσει το γαλάζιο το ξέρω.

Φιλιά θαλασσένια.

Thalassenia είπε...

kostaslogh

Κάτι.. διέκρινες εσύ.
Σ΄ευχαριστώ.

Οι ευχές δεκτές σήμερα και πάντα.
Αυτή η γιορτή κρατάει χρόνια.

Καλό βράδυ.
Αετό έχουμε;

Thalassenia είπε...

Margo

Σκέψεις από καρδιάς, ανοιχτής σαν τριαντάφυλλο.

Φιλιά θαλασσένια.
Η καλούμπα είναι μεγάλη;

dimitrisp(σε χρονο ενεστωτα) είπε...

πολύ όμορφη η είσοδος του σπιτιού στην πρώτη φωτογραφία...
κάθε έρώτημα που θέτεις και ένα εντός μας ταξίδι με όχημα την καθαρή ,διάφανη και έντιμη ματιά ...
μπράβο Θαλασσένια!

Thalassenia είπε...

Η αγαπημένη από τις αγαπημένες μου.
Λιτή και μεγαλοπρεπής.
Σκέτη αρχοντιά.

Στα ερωτήματα ας αναζητήσει ο καθένας την δική του απάντηση.
Όπως το λες, μέ έντιμη ματιά.

Σ΄ευχαριστώ.
Καλό βράδυ και παραδοσιακό αετό.

Ευρύνοος είπε...

Μιά χαρτά σε βρίσκω..

εμπνευσμένα κοσμήματα..!

και συμβολικά..

εγώ συνήθως ανοίγω την πόρτα μου για να ακουμπάνε και να βρίσκουν στήριγμα όλοι οι άλλοι..

τι να κάνω;
μ'αρέσει κι εμένα..

καλησπέρα :)

Thalassenia είπε...

Ευρύνοος

Έτσι είμαστε και αν έτσι νιώθουμε καλά, καλά κάνουμε.
Να έχουμε και να δίνουμε Ευρύνοε, όχι υλικά.
Πράγματα της καρδιάς.

Και ψηλά τον αετό για το αγόρι σου.

Ανώνυμος είπε...

Βρήκα αυτές τις καρδούλες τυχαία, κι επειδή ξέρω πως ¨καποιοι¨ αγαπούν την φύση, είπα να το ακουμπήσω εδώ,
http://www.flickr.com/photos/16154905@N04/galleries/72157622254176133
D

lena_zip είπε...

Έτσι κάπως τα δημιουργήματά μας αποκτούν ψυχή. Από την έννοια που τους δίνουμε.
Να είσαι πάντα καλά και καλές δημιουργίες.

Thalassenia είπε...

Ανώνυμος D

Τις άφησες στο καλύτερο και ασφαλέστερο μέρος.

Καλά να είστε.

Thalassenia είπε...

lena_zip

Σωστά τα είπες και όμορφα.
Σ΄ευχαριστώ πολύ.

Να είσαι καλά.

Άστρια είπε...

Όπως και το άλλο κόσμημα της συντροφικότητας, καταπληκτική ιδέα!

Να χαρίζονται σκέψεις στα υλικά και να πλάθονται με αυτά οι μορφές τους!

Και η πόρτα αλήθεια, έχει πολλούς συμβολισμούς!

Thalassenia είπε...

Άστρια

Σ΄ευχαριστώ.
Σκέψεις από την ζωή στο "σπίτι"


Καλό ξημέρωμα.

jokar είπε...

Κάλιο αργά που λένε...
Από τις καλύτερες αναρτήσεις που έχω διαβάσει, ευχαριστώ !

Thalassenia είπε...

Κάλιο αργά... όπως λες.
Κι εγώ τώρα σε είδα.

Σ΄ευχασιστώ.
Έχει και συνέχεια.