Επιχείρηση μούστος.

Ήρθε ο μούστος, μπόλικος, έτοιμος και χωρισμένος.

 Τιμητική είχε πρώτα η μουσταλευριά.

9 μέρη από μούστο - 1 μέρος νισιστέ.

Κρατάμε λίγο κρύο σε ένα μπολ 

όπου διαλύουμε το νισιστέ

και βράζουμε το υπόλοιπο.

Μόλις κοχλάσει ρίχνουμε το μίγμα και ανακατεύουμε.

Πήζει αμέσως και σερβίρουμε...

με καρύδι ή κανέλα.
Εάν ο μούστος είναι γλυκός δεν χρειάζεται ζάχαρη.


 
Στην συνέχεια μισοπετίμεζο ή πετιμέζι.

Βράζουμε αρκετή ώρα τον μούστο σε σιγανή φωτιά.

Όταν κρυώσει αποθηκεύουμε 

και έχουμε υλικό για μουσταλευριά 

και μουστοκούλουρα όλο τον χρόνο.

 Αμέσως μετά μουστοκούλουρα, για τα οποία χρειαζόμαστε:

1  ποτήρι νερού μισοπετίμεζο

 3/4 ποτήρι νερού ελαιόλαδο

     1/2 ποτήρι νερού ζάχαρη

     1/2 ποτήρι λικέρ κονιάκ

1/2 κ.γ  σόδα

1 κ.γ. γαρύφαλα

1 κ.γ κανέλα

1/2 μπέϊκιν

1 κιλό αλεύρι.
Ψήνουμε 15΄-20΄περίπου. Προσοχή πάντα στο ψήσιμο.

Βγαίνουν τρεις λαμαρίνες φούρνου.
Φτιάχνω αυτή την συνταγή γιατί είναι σκληρά,
έτσι όπως μας αρέσουν.
Δύο μέρες μετά μαλακώνουν, εαααάν μείνουν.

Γέμισε το μάτι...

και η μύτη.

Ακολούθησε το ριτσέλι που φτιάχνουμε με λύρα και κυδώνια.
Εδώ χρησιμοποίησα μόνο λύρα.

 Σβήνουμε λίγο ασβέστη και όταν καθίσει ο βρασμός,

παίρνουμε το καθαρό νερό.

 Αφήνουμε στο ασβεστόνερο για λίγες ώρες τα κομμάτια της λύρας,
ώστε κατά τον βρασμό να μείνουν τραγανά.

 Μετά τα βράζουμε στο πετιμέζι για λίγο και έχουμε...

 ...το ριτσέλι.

Ένα είδος γλυκού που κρατούσαν όλο τον χειμώνα 
και μάλιστα το αποθήκευαν σε μικρά πυθάρια.
Δεν έκανα τόσο πολύ ώστε να το βάλω σε πυθάρι,
αλλά μόνο για να θυμηθούμε την γεύση που χάνεται.

Αυτά τα ολίγα με τον μούστο.
Αφού δεν φτιάχνουμε κρασί όπως πολύ παλιά στο πατρικό μου,
φτιάχνω άλλα παράγωγα.