Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 2010

ΜΑΓΕΙΡΕΎΟΥΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ.... Σελινάτο Χριστουγεννιάτικο.

 
Κάθε τόπος και εποχή θα έλεγα έχει διαφορετικά έθιμα.
Στο Χριστουγεννιάτικο τραπέζι όταν είμασταν παιδιά,
ήταν απαραίτητο το σελινάτο με χοιρινό και αυγολέμονο.
Θυμάμαι ότι δεν μου άρεσαν τα χόρτα
αλλά βουτούσα ανελέητα στο ζουμάκι.
Οι συνήθειες αλλάζουν 
και τα παιδιά μου από το τραπέζι αυτής της ημέρας,
θα θυμούνται πλέον γαλοπούλα γεμιστή.
Μαγειρέυω όμως το σελινάτο και το τιμά όλη η οικογένεια.
Και επειδή είπαμε αλλάζουν οι συνήθειες,
τώρα τρώω και το σέλινο, ειδικά όταν είναι από τον κήπο μου.


Το έφτιαξα για το χατήρι της Λίλας 
και της ιδέας που είχε να μαγειρέψουμε Ελληνικά.


Χρειαζόμαστε 2 κιλά σέλινο και σέλερι αν θέλετε.
1 κιλό χοιρινό, αλατοπίπερο, ελαιόλαδο, 2 αυγά, 1 λεμόνι και κρασί.

 Καλοπλένουμε και ψιλοκόβουμε τα χόρτα.
Τα νεροβράζουμε μία φορά και τα αφήνουμε στην άκρη.
Αυτή η δουλειά μπορεί να γίνει και μία δύο ημέρες πριν
και να τα φυλάξουμε στο ψυγείο.


 Σωτάρουμε το κρέας και το κρεμύδι σε λίγο ελαιόλαδο.


Το σβήνουμε με ένα ποτηράκι λευκό κρασί, ρίχνουμε αλάτι, 
φρεσκοτριμμένο πιπέρι και δύο ποτήρια νερό.


 Όταν βράσει το χοιρινό αποσύρουμε 
και στο ζωμό ρίχνουμε τα σέλινα.
Τα γυρίζουμε αρκετές φορές για να βράσουν ομοιόμορφα.


 Δοκιμάζουμε και αφού έχουν βράσει καλά, προσθέτουμε το κρέας 
και ετοιμάζουμε το αυγολέμονο.
Μη βλέπετε το ζουμάκι και σας φαίνεται πολύ.
Κάποιος ακόμα βουτάει ανελέητα 
γι αυτό φροντίζω να είναι μπόλικο.


Το κρέας σε συνδιασμό με χόρτα είναι πάντα ελαφρύ.
Μάλλον ταιριάζει μετά την Χριστουγεννιάτικη νηστεία
γι αυτό και το συνήθιζαν.




Καλές γιορτές να έχουμε.









26 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Χοιρινό με σέλινο... έχω να το φάω πάαααρα πολύ καιρό... ευκαιρία λοιπόν μιας και μου το θύμησες.
Καλό βράδυ Θαλασσένια μου.

ξωτικό είπε...

Δεν θα διαβάσω την συνταγή .Θα σου πω μόνο πως είχα "ζηλέψει " τόσο όμορφα εκείνο το κοχύλι και πως....ο δικός μου βασιλικός κάηκε με το λίγο χιονάκι...
Σε φιλώ πολύ τρυφερά !!

Μαριάνθη είπε...

Αχ Θαλασσένια μου τι γαργαλιστικά είναι αυτά!!Στον τόπο μου το Πλωμάρι το σελινάτο το έχουμε κύριο φαγητό της δεύτερης μέρας των Χριστουγέννων. Ανήμερα τρώμε ψητές χοιρινές μπριζόλες και κρεμμύδια ψητά με χυμό από νεράτζι.
Φιλιά καλές γιορτές.

lena_zip είπε...

Θαλασσένια μου,
θα σου μιλήσω για την Ήπειρο, που όντως αυτό είναι το φαγητό των Χριστουγέννων καθώς και οι χοιρινές τσιγαρίδες.
Σε ένα τόσο ορεινό και φτωχικό μέρος ήταν μάλλον παράξενο να υπάρχει γαλοπούλα. Όλο το χρόνο οι οικογένειες τρέφανε ένα γουρουνάκι για να το έχουν για τις γιορτές και το χειμώνα γενικά. Εδώ να σημειώσω ότι τρώγανε ελάχιστα κρέας αφού δεν είχανε, πάλι λόγω φτώχειας.
Στα μέρη μου στην ίδια συνταγή βάζουν και μαρούλι... δοκίμασέ το την επόμενη φορά... κομμένο σχετικά χοντρό να βράσει κι αυτό μαζί με το κρέας και το σέλινο.
Εμείς σαν οικογένεια ποτέ δε βάλαμε τη γαλοπούλα στο τραπέζι μας, τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά έχει το χοιρινό την τιμητική του σε διάφορες εκδοχές.
Όλα τα παραπάνω που σου γράφω, είναι οι προσωπικές εμπειρίες των γονιών μου, που κατάγονται από τα πολύ ορεινά της Ηπείρου. Δεν ξέρω αν το ίδιο ισχύει και για άλλες περιοχές.
Ο μπαμπάς μου συνηθίζει να λέει ότι εκείνα τα χρόνια το να τηρούν όλες μα όλες τις νηστείες έδινε μια λύση στην έλειψη κρέατος ;-)
Καλές γιορτές εύχομαι!

Παπαστρατής Το "Θηρίο" Ιωάννης είπε...

Σε πρώτη φάση νηστεία και κρέας δε κάνουνε καλό ζεύγος θαρρώ.

Σε δεύτερη φάση το χοιρίνο είναι μπουκιά και συγχώριο αλλά δυστηχώς δεν είμαι της πρασινάδας.

Εξάλλου η γαλοπύλα είνα τελείως Αμερικάνικη Χριστουγεννιάτικη συνήθεια.Όπως και ο στολισμός ελάτου.

Φιλιά!

magda είπε...

Αχ Θαλασσένια μου,το αγαπημένο μου είναι. Μόνο που εμείς στο πατρικό μου και μετά εγώ στο δικό μου,το λέγαμε χοιρινό πρασοσέλινο, γιατί είχε και πράσα.
Μία φίλη μου δε, έκανε το σελινάτο, που ήταν χοιρινό με ρίζες σέλινου μόνο,χωρίς τα πράσινα φύλλα και φυσικά είχε αυγολέμονο.
Εγώ επίσης τρελαίνομαι για λαχανοντολμάδες με κιμά και πηχτό σαν κρέμα αυγολέμονο. Αυτό το κάνω την Πρωτοχρονιά.
Υγεία να έχουμε να μπορούμε να τα απολαμβάνουμε.:))
Φιλιά

kostaslogh είπε...

έπιασα την μυρουδιά κι έρχομαι θεά του στομάχου μου!

ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ είπε...

Με τέτοιες μυρωδιές νυχτιάτικα, πως να πάμε για ύπνο....
Καλό βράδυ!

Vita είπε...

Θαλασσένια μου κι εγώ το κάνω οπωσδήποτε κάθε χρόνο, συνήθως τη δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων γιατί την πρώτη συγκεντρωνόμαστε ακόμη στη μητέρα μου.Είναι αγαπημένο ελληνικό φαγητό και απ' ότι φαίνεται το καλομαγειρεύεις :-)

VAD είπε...

Α,μπράβοοοο!Κι άσε το σαλονικιό καρντάση να φκιάχνει ρυζόγαλα για τις λεχώνες:)))

Lila Xagorari είπε...

Πρώτα απ'όλα ευχαριστώ για τη συμμετοχή, το δε φαγητό αγαπημένο και άκρως εορταστικό!
KAΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ!!!

ΦΟΥΛΗ είπε...

Από τα αγαπημένα μου...
καλό απόγευμα...

Thalassenia είπε...

Lilium

Χρησιμοποίησε και σέλερι.
Κάνει καλό, ξέρω τι σου λέω.

Thalassenia είπε...

ξωτικό

Πού είσαι και χάθηκες.
Το κοχύλι-καμάρι, χαχαχα.
Κλάδεψε και βάλε το βασιλικό σε ζεστό μέρος. Η ρίζα του μπορεί να είναι εντάξει.

Thalassenia είπε...

Μαριάνθη

Και εδώ κάπως έτσι. Επειδή δεν τρώγαμε τα σέλινα, υπήρχαν τα ... μεζεδάκια, εκτός από τα κρεμύδια με νεράτζι. Δεν το έχω ακούσει ξανά.

Thalassenia είπε...

lena_zip

Μη νομίζεις ότι διέφερε και πολύ η υπόλοιπη Ελλάδα.
Τις τσιγαρίδες δεν τις γνωρίζω, μόνο ακουστά.
Την πρόταση για τα μαρουλάκια την εφάρμοσα κιόλας.
Την επόμενη μέρα, αφού τελείωσαν τα σέλινα, συμπλήρωσα λίγα φύλλα μαρουλακι από τον κήπο και έγινε μία ωραιότατη μερίδα.

Η νηστεία εξυπηρετεί πολλούς σκοπούς. Κάποτε γινόταν και λόγω φτώχειας, σήμερα λόγω δίαιτας.

Καλές γιορτές και σε σας.

Thalassenia είπε...

Παπαστρατής

Η συνταγή για τους αμαρτωλούς λοιπόν.
Και για την ιστορία, οι Αμερικάνοι τα Χριστούγεννα μόνο γαλοπούλα δεν τρώνε.
"Το πρώτο χριστουγεννιάτικο δέντρο πουλήθηκε στη Γερμανία το 1539 και χρειάστηκαν περισσότερα από διακόσια χρόνια για να διαδοθεί το έθιμο σε όλο τον κόσμο. Στην Ελλάδα το πρώτο χριστουγεννιάτικο δέντρο στολίστηκε στα ανάκτορα του Όθωνα το 1833."
Το έθιμο ξεκίνησε τον μεσαίωνα από την Γερμανία και τις Σκανδιναβικές χώρες, όπου συνήθιζαν να κρεμούν καρπούς και φρούτα και συμβόλιζε την αναγέννηση της φύσης.
Επίσης στις γιορτές πράσινα κλαδιά χρησιμοποιούσαν και οι Αρχαίοι Έλληνες.
Μπορεί να φέρεται ώς παραδοσιακά Ελληνικό το καραβάκι λόγω θάλασσας, αναρωτιέμαι όμως τι στόλιζαν στα Άγραφα.

Καλό ξημέρωμα.

Thalassenia είπε...

magda

Το πρασοσέλινο το έμαθα τώρα τελευταία και μπορεί να το φτιάξω.
Οι λαχανοντολμάδες είναι φαγητό που συνηθίζεται τις γιορτινές μέρες, όμως εγώ ετοιμάζω ντολμαδάκια με αμπελόφυλλα.
Τότε δεν γνωριζόμασταν και ίσως να μη γνωρίζεις το κόλπο φύλαξης.

Φιλιά θαλασσένια.

Thalassenia είπε...

Καλικάτζαρος

Πού είσαι εσύ. Μία φορά το χρόνο εμφανίζεσαι σαν "καλικάτζαρος".
Τα γλυκάκια είναι έτοιμα και δεν έχω σκουπόξυλο πίσω από την πόρτα.

Thalassenia είπε...

ΔΥΣΠΙΣΤΟΣ

Κι εσύ τι ξενυχτάς τέτοια ώρα.
Καλά να πάθεις.

Φαντάζομαι απόψε αν δεις τον μπακλαβά ;))

Thalassenia είπε...

vita

Ένα σημειώνω απ΄ότι λες.
"..συγκεντρωνόμαστε ακόμη στη μητέρα μου"
Έυχομαι για πολλά πολλά χρόνια να γίνεται αυτό και να περνάτε καλά.

Σ΄ευχαριστώ.

Thalassenia είπε...

VAD

Φάε και λίγο πρασινάδα που λέει και το θηρίο, όχι μόνο κρέας.
Ειδικά το σέλερι κάνει καλό, πρόσεξέ το αυτό.

Να είσαι καλά.

Thalassenia είπε...

Λίλα

Έχει και συνέχεια η συμμετοχή όπως θα είδες, λόγω των ημερών.

Μπράβο για την ιδέα σου.

Thalassenia είπε...

ΦΟΥΛΗ

Η κουζίνα κερδίζει έδαφος αυτές τις μέρες και το blogging γράφει απουσίες.

Φιλιά θαλασσένια.

lena_zip είπε...

Οι τσιγαρίδες!!!

Τα μέρη του χοιρινού με το περισσότερο λίπος π.χ. η πανσέτα κόβονται σε μικρά κομμάτια (το μισό της φρυγανιάς υπολόγισε). Τα τηγανίζεις σε λαδάκι μέχρι να ροδοκοκκινίσουν και σβήνεις με κρασάκι. Μπόλικο λεμόνι στο σερβίρισμα είναι απαραίτητο.

Άλλη εκδοχή, ξεκινάς με κρεμμυδάκι να πάρει λίγο χρώμα, ρίχνεις το κρέας και νερό να βράσουν τα κομματάκια καλά, μόλις σωθεί το νερό τότε ρίχνεις το κρασάκι. Γίνονται πιο μαλακά και δεν έχουν τόσο έντονο χρώμα.

Βέβαια οι τσιγαρίδες είναι για μεζέ διότι είναι αρκετά λιπαρές. Αν δοκιμάσεις πες μου εντυπώσεις.

Thalassenia είπε...

lena_zip

Σαν τον δικό μας καβουρμά.
Θα το δείξω, είναι χειμωνιάτικο βραδυνό για κρασί.
Θα το δείς.
Σ΄ευχαριστώ, μου θύμισες και συνταγούλα:))