Γιορτινή αλλαγή.

Λίγο καιρό πριν σκεφτόμουν να κλείσω το μπλοκάκι αυτό,

γιατί η διάθεση και η δραστηριότητα έχουν μειωθεί.

Ο ενθουσιασμός και η έμπνευση έχουν εκλείψει 

και χωρίς αυτά δεν λειτουργώ.

Επειδή δεν είναι καταναγκασμός,

θεωρώ τα παραπάνω απαραίτητα για να υπάρχει ευχαρίστηση.

Το τελευταίο διάστημα όμως, 

όπου δεν έχω καθόλου χρόνο να ασχοληθώ με αυτό

και είναι σαν να μην υπάρχει,

διαπίστωσα ότι η ευχαρίστηση δεν είναι στην δραστηριότητα του blog,

αλλά στην επικοινωνία μαζί σας.

Δεν είναι στις συχνές πυκνές αναρτήσεις
και......στις εμπνεύσεις μου, χαχα,

αλλά σε αυτά που εσείς οι πιστοί περαστικοί και φίλοι

αφήνετε στην θαλασσένια μου @υλή.

 Όπως μια καλημέρα, μια ευχή, μία καλοπροαίρετη κριτική,

μία φωτογραφία, ένα τραγούδι, μία τεχνική βοήθεια,

  την άποψή σας και το πιο σπουδαίο,

ζεστά υποστηρικτικά λόγια όταν χρειάστηκε.

Τα συναισθήματα από την επαφή μαζί σας είναι πολύ όμορφα.

Μερικά σχόλια με συγκίνησαν, σε άλλα γέλασα με την καρδιά μου

και πολλά ζέσταναν την ψυχή μου.

Οι φιλοφρονήσεις, οι τιμητικοί χαρακτηρισμοί
και οι ευγενικές σας προσφωνήσεις,

έχουν χαραχτεί στη μνήμη και στην καρδιά.

Πόσοι δεν γράψατε "Θαλασσένια μου"σε κάποιο σχόλιο

με περισσή ζεστασιά;

Κατά την συνήθεια δε, να γίνεται αναφορά 

στα χρόνια ύπαρξης των ιστοσελίδων και να το γιορτάζουμε,
ακολουθώ αυτή την τακτική σαν αφορμή να σας ευχαριστήσω.

Γι αυτά τα δύο χρόνια και ό,τι μου χαρίσατε,

θέλω να ευχαριστήσω τον κάθε ένα χωριστά,

συγχωρέστε με χωρίς ονόματα και......να είμαστε καλά

θα γίνει στο μέλλον, αφού τώρα ξέρω ότι το μπλοκάκι δεν κλείνει.

Η χαρά μου είναι στους "πιστούς φίλους"

και η ευχαρίστησή μου κάπως να το ανταποδώσω.

 

Αφήνω άρωμα από το φούλι σήμερα κι ένα θαλασσένιο φιλί.



ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ