Αναφορά σε ένα δάκρυ!

"Η ζωή λέει παραμύθια με άσχημο τέλος"

έγραψε η σοφή γιαγιά Αντιγόνη και είναι αλήθεια.
Θέλω να πω μια ιστορία εδώ και πολύ καιρό,
που μέχρι χθες διασκέδαζε η ψυχή μου όταν τη σκεφτόμουν,
σήμερα όμως είναι μαύρη.
Όλα ξεκίνησαν από ένα σχόλιο σε μία ανάρτηση 

και μία διαδικτυακή επαφή εξελίχθηκε σε πραγματική φιλία.


Αγαπημένε μας Γκιώνη!

 Σε συνάντησα στο blog της logia  
και μετά από σχετική αναδρομή στις αναρτήσεις σου, 
μία εικόνα σου ήταν αφορμή να σε βάλω στα αγαπημένα.
Ξέρεις πώς γίνεται, ψάχνεις να δεις αν οι κύκλοι μπορούν να ακουμπήσουν.
Μέχρι τότε τα σχόλια στα blogs ήταν η μόνη επαφή μας.
Όταν  βρέθηκε ο γιος μου στο νοσοκομείο.......και το διάβασες,

μου έγραψες σαν στοργικός πατέρας που ήσουν:

"Γκιωνης είπε...
    . Με πρόλαβε η "καλημέρα".
    . Όταν έβγαζες την φωτογραφία τής λουομένης σού είπα ήμουν σε απόσταση το πολύ 100 - 200 μέτρων. Για ό τι χρειαστείς από εδώ επάνω, στείλε ένα μήνυμα. Μπορεί αυτό που θέλεις να είναι πολύ πιό εύκολο, και να δώσει περισσότερη χαρά σε μένα από όσο "υποχρέωση" σε σένα ! ! !

    . Έτσι κι αλλοιώς σού χρωστάω ήδη, από όσα μού δίνεις με τις αναρτήσεις σου ! ! !
    . Σε ένα e-χωριό είμαστε, μπορούμε κάπου κάπου να συμπαραστεκόμαστε ο ένας στον άλλο
    . Σε τέτοιες περιπτώσεις φαίνονται, ( και το απολαμβάνουν ) οι e-φίλοι !
    9 Ιουνίου 2010 10:00 π.μ."

Έτσι ήθελες και εσύ κάποιος να προσέχει την λατρεμένη σου κόρη

που σπούδαζε μακριά σου.
 Αργότερα στην απονομή της κόρης μου συμμετείχες με χαρά στη χαρά μας

και κουβάλησες του κόσμου τα καλά
με προσμονή και όνειρα για την πολυαγαπημένη σου κόρη.

Εκεί, κουβέντα στη κουβέντα..........

-Είχα ένα φίλο συμφοιτητή από τη Χαλκίδα, είπες, 
θυμάμαι έτρωγε κάτι περίεργο. Σαρδέλες με ..........

-Αποκλείεται........!!!!!!!      Ο Γιώργος;;;;;;;;;;;

Είναι κουμπάρος μας....... κάτι παραπάνω.  Είναι αδελφικός μας φίλος!!!!!!!!!!!

Μείναμε όλοι άφωνοι............τέτοια σύμπτωση!!!!!!!

Έβγαλες τα γυαλιά σου και σκούπισες ένα δάκρυ,
από την έκπληξη, τη σύμπτωση, την ανάμνηση των φοιτητικών σας χρόνων.

Από εκείνη τη στιγμή ισχυροποιήθηκε ένας φιλικός δεσμός

και σε κάθε μας συνάντηση όπου καμαρώναμε τα παιδιά μας,

 -ας φώναζε ο φύλακας απαγορεύεται η φωτογραφία-

στήναμε σενάρια πώς θα κάνουμε την έκπληξη στο Γιώργο,
τον συνονόματο συμφοιτητή σου,
να σε δει μπροστά του ξαφνικά μετά από τόσα χρόνια.


Εχθές πήγα στον φίλο μας, του μίλησα για σένα και πίνοντας τσικουδιές,
του είπα ένα παραμύθι με άσχημο τέλος.


 Βαθειά συναισθηματικός και υπεύθυνος.
Πρόθυμος και αλληλέγγυος.
Πρόσχαρος και γελαστός.
Δοτικός και γενναιόδωρος.
Ευαίσθητος και ευσυγκίνητος.
Οραματιστής και ονειροπόλος.
Μαχητής και αγωνιστής.
Ευγενική ψυχή.
Ακέραιος άνθρωπος.
Στοργικός πατέρας.
Γνήσιος φίλος.
 Αυτά διέκρινα σε σένα και ήταν σε όλο τους το μεγαλείο.




Δεν θέλω να δεχτώ ότι έφυγες από τη γειτονιά μας.
 Ότι μετακόμισες τόσο..................αλλού.